Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Το όραμα του γέροντα Σωφρόνιου


Αποφθέγματα Γερόντων
Το όραμα του γέροντα Σωφρονίου (μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)

Μια νύχτα, νομίζοντας πως πλησίαζε να ξημερώσει, ο Σωφρόνιος βγήκε από την πύλη του μοναστηριού και κοίταξε προς την εξωτερική πύλη, εκεί που σήμερα βρίσκεται το αγίασμα.
Εκεί είδε ένα άνθρωπο που ήταν μαύρος στην όψη και φοβερός στο θέαμα. Φορούσε στρατιωτικό μανδύα και φώναζε δυνατά, όπως κάνουν οι αξιωματικοί όταν δίνουν διαταγές στους στρατιώτες.
Τα μάτια του ήταν κόκκινα και γυάλιζαν σαν φλόγες. Το στόμα του ήταν σαν των πιθήκων και τα δόντια του εξείχαν απ` αυτό. Στη μέση του ήταν περιτυλιγμένο ένα τεράστιο φίδι, του οποίου το κεφάλι κρεμόταν προς τα κάτω κι από το στόμα του έβγαινε η γλώσσα σαν ξίφος.
Στους ώμους του είχε σιρίτια που είχαν το σχήμα κεφαλών φιδιών και στο κεφάλι του φορούσε ένα καπέλο απ` όπου ξεπρόβαλαν φαρμακερά φίδια και τυλίγονταν σαν μαλλιά γύρω απ` το λαιμό του. Μόλις ο γέροντας Σωφρόνιος αντίκρισε όλα αυτά πέτρωσε από τον φόβο.

Μετά από λίγο συνήλθε κάπως και ρώτησε τον άρχοντα αυτό του σκότους τι γύρευε τέτοια ώρα στον περίβολο του μοναστηριού.

Συμεών ο Νέος Θεολόγος Βίβλος των Ηθικών Λόγος Ε΄ - (207)


Περί τῶν οἰομένων ἀγνώστως ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, μή ἐπαισθανομένων δέ καθόλου τῆς ἐνεργείας αὐτοῦ· καί περί τῶν λεγόντων μή δύνασθαί τινα τῶν ἀνθρώπων κατά τήν παροῦσαν ζωήν ὁρᾶν τήν δόξαν αὐτοῦ, καί ἀπόδειξις διά χρήσεων περί τούτου. Καί ὅτι φθόνος οὐδείς ἐν τοῖς ἁγίοις, ὅταν διά πάσης σπουδῆς ἐναρέτου τούτοις συνεξισώμεθα. Καί ποίῳ τρόπῳ ὁρᾷ τις τόν Θεόν καί ὅτι ὁ εἰς τοιαῦτα μέτρα πεφθακώς, ὥστε ὁρᾷν κατά τό ἐφικτόν τόν Θεόν, ἔνθεν ἤδη μυεῖται καί τήν μέλλουσαν δοθῆναι ἐν τῷ μέλλοντι τοῖς ἁγίοις ἀπόλαυσιν. Καί ὅτι ὅσα ἄν ὁ τοιοῦτος λέγῃ ἤ ποιῇ ἤ γράφῃ, οὐκ αὐτός, ἀλλά τό Πνεῦμα τό Ἅγιον τό λαλοῦν ἐν αὐτῷ ταῦτα λέγει καί γράφει· καί ὁ τούς λόγους αὐτοῦ ἀθετῶν ἤ παραλογιζόμενος, εἰς τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τό ἐνεργοῦν καί λαλοῦν ἐν αὐτῷ, ἁμαρτάνει καί βλασφημεῖ.



Ἰδού καί πάλιν ἐγώ πρός τούς λέγοντας ἔχειν ἀγνώστως Πνεῦμα Θεοῦ καί οἰομένους ἀπό τοῦ θείου βαπτίσματος τοῦτο κεκτῆσθαι ἐν ἑαυτοῖς καί τόν μέν θησαυρόν ἔχειν νομίζοντας, κούφους δέ τούτου ἑαυτούς ὅλως ἐπιγινώσκοντας, πρός τούς ὁμολογοῦντας μέν μηδέν ὅλως ἐπαισθανθῆναι ἐν τῷ βαπτίσματι, ἀγνώστως δέ καί ἀνεπαισθήτως ὑπολαμβάνοντας τήν τοῦ Θεοῦ δωρεάν ἐν ἑαυτοῖς ἀπό τότε ἐγκατοικήσασαν καί μέχρι τοῦ νῦν ἔνδοθεν (208) τῆς ἑαυτῶν ψυχῆς ἐνυπάρχουσαν· οὐ μόνον δέ, ἀλλά γάρ καί πρός αὐτούς τούς μηδεμίαν λέγοντάς ποτε αἴσθησιν ἐν θεωρίᾳ καί ἀποκαλύψει ταύτης
λαβεῖν, πίστει δέ μόνῃ καί λογισμῷ, ἀλλ᾿ οὐ πείρᾳ τοῦτο παραδεξαμένους καί κρατοῦντας ἐν ἑαυτοῖς ὡς ἐκ τῆς τῶν θείων λογίων ἀκροάσεως.

Ἵνα οὖν τά παρ᾿ ἐκείνων προτάξω λεγόμενα, ὅρα τί φασιν οἱ σοφοί καί ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες· “Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, φησίν ὁ Παῦλος, Χριστόν ἐνεδύσασθε. Τί δαί; Οὐχί βεβαπτισμένοι

Το μυστήριο και η διαδικασία του θανάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Συνέντευξη

Το μυστήριο και η διαδικασία του θανάτου
του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
στον δρ. Pavel Chirila, Καθηγητή Ιατρό (Ρουμανία)
Αναδημοσίευση από: http://www.parembasis.gr/2007/07_03_02.htm#nowhere



Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε στον Καθηγητή-Ιατρό του Νοσοκομείου της Αγίας Ειρήνης Βουκουρεστίου και μέλος της εκεί Χριστιανικής Κοινότητος δρ. Παύλο Chirila, ο οποίος γνωρίζει τον Σεβασμιώτατο από τα βιβλία του που έχουν μεταφρασθή στα ρουμανικά και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα θέματα που θίγονται στην συνέντευξη όχι μόνον ακαδημαϊκά, αλλά κυρίως ποιμαντικά.


1. Ερώτηση: Πείτε μας κάτι για τον θάνατο, κάτι που έρχεται αυθόρμητα στην σκέψη σας, κάτι που θεωρείτε εξαιρετικά σημαντικό.


Απάντηση: Εκείνο που έρχεται αυθόρμητα στην σκέψη μου είναι ότι ο θάνατος είναι ένα φοβερό μυστήριο, όπως ψάλλουμε σε κάθε νεκρώσιμη ακολουθία που είναι ποίημα του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Και αυτό συνδέεται με το ότι η ψυχή χωρίζεται βιαίως από την αρμονία της ενώσεώς της με το σώμα. Είναι δε και λυπηρό γεγονός, διότι συνδέεται με την φθαρτότητα και θνητότητα του ανθρώπου που εκδηλώνεται σε όλη την ζωή.

Ακόμη, έρχεται στην μνήμη μου η ακολουθία της Αναστάσεως του Χριστού, την οποία εμείς οι Ορθόδοξοι εορτάζουμε με λαμπρότητα. Κρατάμε στα χέρια μας τις αναμμένες λαμπάδες και ψάλλουμε θριαμβευτικά τον παιάνα της νίκης: «Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος». Αυτή η ωραία εικόνα δείχνει την στάση μας απέναντι στην ζωή και τον θάνατο. Είμαστε φθαρτοί και θνητοί, αλλά έχουμε το «φάρμακο της αθανασίας», που είναι ο αναστάς Χριστός. Πράγματι, χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη ορολογία, μπορούμε να πούμε ότι με την ενανθρώπηση του Υιού και την ένωση της ανθρωπίνης με την θεία φύση στο πρόσωπο του Λόγου, έγινε μια «πνευματική κλωνοποίηση», η θνητή φύση μας ενώθηκε με την ζωή του Θεού. Γι' αυτό και ο θάνατος αλλάζει όνομα και λέγεται κοίμηση και οι χώροι που ενταφιάζονται όσοι φεύγουν

30 Ιουνίου Συναξαριστής

Σύναξις των 12 Αποστόλων, Φυγελλού Αποστόλου εκ των 70, Μελίτωνος, Πέτρου εκ Σινώπης, Των 1040 Μαρτύρων, Μιχαήλ Πακνανά,Μαρίας Αγίας  μητέρας  Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου,Μαρτιάλιου Οσίου, Μελίτου Αγίου ,Δηναρίας Αγίας,Ὅσιος Γεώργιος ὁ Ἁγιορείτης ,Ἅγιος Γελάσιος,Ἅγιος Πέτρος ,Ἁγία Παρασκευὴ,Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Σωφρονίου Ἐπισκόπου Ἰρκούτσκ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βαλικίν.




Σύναξις Ἁγίων Ἐνδόξων καὶ Πανευφήμων Ἀποστόλων


  Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ ξεχωριστὴ λαμπρότητα τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ οἱ μνῆμές τους σὲ διάφορες ἡμερομηνίες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ συλλογικὸ ἑορτασμὸ τιμᾶται σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων αὐτῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς συνεχιστὲς τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστρεψαν τὸ ροῦ τῆς ἱστορίας καὶ ἄλλαξαν κυριολεκτικὰ τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου. Χάρη στὸν ἰδικό τους ἀγώνα, τὶς ἀφάνταστες προσωπικὲς τους θυσίες, τὴ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριό τους ἐθεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία στὸν κόσμο.
Ἡ λέξη «Ἀπόστολος» σημαίνει τὸν ἀπεσταλμένο. Ἐν προκειμένῳ Ἀπόστολοι ὀνομάσθηκαν οἱ ἐκλεγμένοι καὶ καλεσμένοι ἀπὸ τὸν Κύριο Μαθητές Του νὰ συνεχίσουν τὸ σωστικό Του ἔργο, μετὰ τὴν εἰς τοὺς οὐρανοὺς Ἀνάληψή Του. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν χαρακτηριστική Του προτροπὴ ἔγιναν οἱ μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
Ἡ ἐκλογὴ καὶ ἡ κλήση τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ὡς τὴν Πεντηκοστὴ καλοῦνταν Μαθητές, ἔγινε ἀμέσως μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσεως τοῦ Κυρίου, στὴ Γαλιλαία. Εὐθὺς μετὰ τὴ Βάπτισή Του κατευθύνθηκε  στὶς ὄχθες τῆς λίμνης Γενησαρέτ, ὅπου ἀπευθύνθηκε στοὺς ἐκεῖ ἁλιεῖς, στοὺς ὁποίου εἶπε: «δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Αὐτοὶ «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῶ». Ἄλλοι, «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν, ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ».
Οἱ μαθητὲς ὁρίσθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριο σὲ τρεῖς κύκλους ἤτοι: τὸ στενὸ κύκλο τῶν Δώδεκα, τὸν εὐρύτερο κύκλο τῶν Ἑβδομήκοντα καὶ τὸν εὐρύτατο κύκλο τῶν πολυπληθῶν φίλων Του. Μεγαλύτερη σημασία εἶχε ὁ κύκλος τῶν Δώδεκα. Αὐτοὶ εὑρίσκονταν πλησίον Του καὶ σ’ αὐτοὺς ἀποκάλυψε τὰ
μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ εἶχαν τὴν εὐλογία καὶ τὴ δόξα νὰ ὁρισθοῦν ὡς οἱ κατ’ ἐξοχὴν συνεχιστὲς τοῦ ἔργου Του, διότι μόνο σὲ αὐτοὺς εἶπε: «Ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς, ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καὶ καρπὸν φέρητε, καὶ ὁ καρπὸς ἡμῶν μένῃ». Μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοὺς κατέστησε ἐπίσημα διαδόχους καὶ συνεχιστὲς τοῦ ἔργου Του: «καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον, ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται». Ἐπίσης στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας, ὅπου εἶχαν συναχθεῖ οἱ

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 1ο. Η Παιδεία. «Η θεωρία της εξελίξεως»

Λόγοι Α΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Μέρος 4ο. Κεφάλαιο 1ο.  Η παιδεία
«Η θεωρία της εξελίξεως»

 
Τι ανοησίες λένε τώρα στα σχολεία με την θεωρία του Δαρβίνου κ.λπ.! Ενώ οι ίδιοι αυτές τις ανοησίες δεν τις πιστεύουν, τις λένε όμως, για να μολύνουν τα παιδιά, να τα απομακρύνουν από την Εκκλησία. Μου είπε κάποιος: «Αν πούμε ότι το χώμα είχε διάφορα συστατικά, διάφορους οργανισμούς, και ο Θεός πήρε από αυτά και έκανε τον άνθρωπο…» «Δηλαδή, λέω, αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνη τον άνθρωπο; Δύσκολο πράγμα!» «Αν πούμε, μου λέει, ότι πήρε πρώτα από τον πίθηκο και τον τελειοποίησε;» «Καλά, του λέω, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνη το τέλειο δημιούργημα, τον άνθρωπο, που διέθεσε γι΄ αυτόν ολόκληρη ημέρα; Έπρεπε να βρη ανταλλακτικά; Διάβασε να δης τι λέει στην Προφητεία του Ιώβ (2), στο Ανάγνωσμα της Μεγάλης Πέμπτης. Τώρα αυτά για τον πίθηκο ούτε η επιστήμη τα παραδέχεται. Πόσα χρόνια έχει που οι άνθρωποι ανέβηκαν στο φεγγάρι; Οι πίθηκοι τόσα χρόνια δεν εξελίχθηκαν να κάνουν αν όχι ένα ποδήλατο τουλάχιστον ένα πατίνι. Είδες κανέναν πίθηκο με πατίνι; Άλλο, αν πάρης έναν πίθηκο και του μάθης να κάνη πατίνι!...» «Αν πούμε, λέει, εκείνο, αν πούμε εκείνο…;» «Μη λες τίποτε, του λέω, για νάσαι πιο σίγουρος».

Αυτήν την θεωρία δίδασκε και ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου. Του είπα μια φορά: «Σιγά-σιγά, με την περιποίηση, η φασολιά θα γίνη καλύτερη φασολιά, η μελιτζανιά καλύτερη μελιτζανιά. Ο πίθηκος, άμα τον ταΐσης, άμα τον περιποιηθής, θα γίνη καλύτερος πίθηκος· δεν μπορεί να γίνη άνθρωπος. Αν

Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις. Μέρος Η΄ π.Σάββα Αγιορείτη

Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις  
Μέρος Η΄
Ὁμιλίες μέ τον  ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη
(Κυριακή τοῦ τυφλοῦ)
απομαγνητοφωνημένη ομιλία που θα ακούσετε εδώ 
 
 
 
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ :

 - Εἴπατε γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα σέ δύο περιστατικά ἐαν …..ἡ καθολική , δυτική ἐκκλησία δέχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα ὡς μόνο …
(Σημ. δέν ἀκουγόταν  ἡ ἐρώτηση δυνατά. Ἀφοροῦσε στό Ἅγιο Πνεῦμα καί τούς Παπικούς).

Ἀπάντηση:
 - Κατ’ ἀρχήν δέν εἶναι Ἐκκλησία ὁ παπισμός.  Τό συνοθύ-λευμα αὐτό ἄς τό λέμε καλύτερα παπισμό ἤ καθολική ἤ  παπι-κή αἵρεση.  Δέχονται ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι κτίσμα.  Δέν τό λένε ἔτσι ἀπροκάλυπτα, ἀλλά οὐσιαστικά  αὐτό λένε,  ὅταν διδάσκουν ὅτι ἡ χάρις εἶναι κτιστή.  Ἡ Χάρις εἶναι ἡ ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτή ἡ ἐνέργεια στήν Ἁγία Γραφή ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα. Ὀνομάζεται ἐπίσης καί Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.  Λοιπόν αὐτό (ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος) οἱ παπικοί λένε ὅτι εἶναι κτίσμα.  Λένε ὅτι εἶναι κάτι σάν τό τραπέζι, κάτι τό ὁποῖο γίνεται καί ξεγίνεται, ἀπογίνεται.  Ἐμφανίζεται καί ἐξαφανίζεται.
Ἄν εἶναι ἔτσι, τότε καί τό Ἅγιο Πνεῦμα πλέον, ὡς  Πρόσωπο πού ἔχει αὐτήν τήν ἐνέργεια,  εἶναι καί αὐτό κτίσμα.  Ἄρα λατρεύουμε ἕνα κτίσμα, ἄρα εἴμαστε εἰδωλολάτρες.  Καταλάβατε πού  φτάνουμε; Οἱ παπικοί εἶναι εἰδωλολάτρες.
Μιλᾶμε ἁπλά γιά εἰδολωλατρεία, δέν μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά Ἐκκλησία, οὔτε κἄν γιά σχίσμα. Εἶναι αἵρεση πού καταλήγει σέ εἰδωλολατρεία.
Οἱ ἴδιοι τό λένε καί ἐπιμένουν γιά αἰῶνες στήν πλάνη ὅτι ἡ Χάρη εἶναι κτιστή.  Γιά  αὐτό καί βρίζουνε τόν Ἅγιο μας, τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ.  Ὁ ὁποῖος κατεξοχήν  τόνισε τήν ἀλήθεια ὅτι ἡ Χάρις εἶναι Ἄκτιστη.  Ἡ ἐνέργεια  τοῦ Ἁγίου Πνεύματος  δηλαδή εἶναι ἄκτιστη.  Εἶναι Θεός δηλαδή. Ἡ Χάρη εἶναι ἀδημιούργητη, αὐτό θά πεῖ ἄκτιστη.  Ἄκτιστος εἶναι μόνο ὁ Θεός, ἡ οὐσία καί ἡ ἐνέργεια Του.  Ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε κτίσματα, εἴμαστε δημιουργήματα.
Ἔ! Γιά αὐτό πάλεψε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ἐνῶ αὐτοί μέχρι σήμερα συνεχίζουν νά τόν βρίζουν  ἐμεῖς πᾶμε καί κουβεντιάζουμε μ’ αὐτούς ἐπί ἴσοις ὅροις. Ἀκόμη καί ἄν ἔλειπαν ὅλες

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. Ἑρμηνεία τεσσάρων βασικῶν προσευχῶν : γ) «Θεοτόκε Παρθένε»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 220 -221)

  Ἑρμηνεία τεσσάρων  βασικῶν προσευχῶν : γ) «Θεοτόκε Παρθένε»

Ὤ Σύ Χαρά τῶν Ἀγγέλων! Ὤ παρθενικό θαῦμα! Ἀγάπη ἐνέκφραστη, θάλασσα εὐσπλαχνίας καί γενναιοδωρίας πρός τό ἀνθρώπινο γένος!  Μαζί μέ τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ Σέ  μεγαλύνει πᾶν γόνυ ἐπιγείων καί ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι μέ τά ἀκάθαρτά μας χείλη τολμοῦμε μετά φόβου καί εὐλαβείας νά ὑμνήσουμε τά μεγαλεῖα Σου!

«Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ».  Τό νόημα αὐτῶν τῶν λόγων τῆς προσευχῆς καθαρά τό αἰσθάνεται ἡ ψυχή: Παρθένε, ἡ ἀνέκφραστως καθαρωτάτη Περιστερά, γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους συνέλαβες καί ἐχώρησες στήν κοιλία Σου τόν Ἀχώρητο Θεό.  Μετά Σοῦ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, μετά Σοῦ ὁ Κύριος, ἐν Σοί ὅλη ἡ δύναμις καί ἡ δόξα.  Πῶς ἐμεῖς οἱ γηγενεῖς νά μή Σέ μεγαλύνουμε τήν ὑπερυμνούμενη ἀπό τοῦς Ἀγγέλους καί ὅλους τούς ἁγίους!
Μέσα στήν ψυχή μου νοιώθω τή χαρά τῆς Ἰδίας τῆς Μακαριωτάτης παρθένου, τῆς Θεοτόκου, ὅταν Ἐκείνη ἔψαλλε τή δική Της Ὠδή μπροστά στήν ἁγία καί δικαία Ἐλισάβετ: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου».
Διά τῆς μεσιτείας τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ ὁ Κύριος καί σέ μᾶς τούς ἁμαρτωλούς στέλνει τή χαρά πού εἶναι ἰδιαιτέρως αἰσθητή μετά τά δάκρυα τῆς μετάνοιας,  κατά τό χρόνο τῆς ἐγκάρδειας και ἀπεριόριστης προσευχῆς.  Μετά τή νίκη πάνω στόν ἑαυτό μας, πάνω στά πάθη μας, ὡς βραβεῖο στέλνει στήν ψυχή χαρά καί κατάνυξη.

«Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου». Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα στό πλῆθος τῶν γυναικῶν ἀπό τή δημιουργία τοῦ κόσμου εἶναι ἀνώτερη ἀπ΄ὅλες κι εὐλογημένη καί εἶναι γιό ὅλους μας Μητέρα. Αὐτή δέχθηκε στήν κοιλιά Της τόν Εὐλογημένο Καρπό,

Κεφάλαιον Ε΄- Α΄ Λόγος Περί Συνειδήσεως. Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής» γ΄-θ΄

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄
Α΄ Περί Υπακοής, Παρακοής και Εκκοπής Θελήματος
Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής»
 
 
γ΄. Ο Χριστός είπεν εις τους μαθητάς : « Ο ακούων υμών, εμού ακούει και ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί, ο δε εμέ αθετών αθετεί τον αποστείλαντά με» ( Λουκ. 10,16 ).
Διάδοχοι λοιπόν των Αποστόλων έρχονται οι ιεράρχαι, οι ιερείς, οι ηγούμενοι και οι Γέροντες μικρών συνοδειών, και όσοι υπακούουν εις τους διαδόχους των Αποστόλων, υπακούουν εις Αυτόν τον ίδιον τον Χριστόν μας και όσοι παρακούουν, τον Χριστόν αθετούν.
Δια τούτο εφ’ όσον θέλομεν να τεθώμεν υπό την υπακοήν του Χριστού, οφείλομεν να εκτελώμεν υπακοήν. Όχι εις όσα μας αναπαύουν να υπακούωμεν και εις όσα δεν θέλομεν, να παρακούωμεν, διότι ο Χριστός εζήτησεν εις την Γεθσημανή, να γίνη διαφορετικά η σωτηρία των ανθρώπων από τον Ουράνιον Πατέρα, αλλά επειδή ο Ουράνιος Πατήρ έκρινε τον Σταυρόν, απήντησε ο Χριστός τότε: «Όχι το ιδικόν μου, αλλά το ιδικόν Σου θέλημα να γίνη, Πάτερ μου» και «εγένετο υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού».

δ΄. Η Θεολογία είναι απόρροια της προσευχής και αυτή της τελείας υπακοής. Χωρίς υπακοήν ο Μοναχός ό,τι και να έχη ως προσόν ή χάρισμα, σύντομα θα το χάση. Ο υποτακτικός πολύκαρπος και κατάκαρπος από όλα τα χαρίσματα του Παρακλήτου πλουτεί νυν και εις τους αιώνας.

ε΄. Η χάρις του Θεού δια να μας επισκεφθή, θέλει να διατεθώμεν με απόλυτον υπακοήν εις ό,τι διδασκόμεθα. Να μη βάζωμεν το θέλημά μας εις το θέλημα του Γέροντος, διότι τούτο λέγεται πνευματική μοιχεία. Την υπακοήν πρέπει να την εργαζώμεθα με πολλήν ειλικρίνεια, διαφορετικά δεν θα σημειώσωμεν καμμίαν πρόοδον εις την μοναχικήν πορείαν μας. Η ταπείνωσις είναι εκείνη η αρετή,

Η οικογένεια. (Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου). Ομιλία π. Σάββα Αγιορείτη




Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-03-09.






hristospanagia.blogspot.com

Γιατί κάνουμε το σημείο του Σταυρού; Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου



Σύντομη απάντηση από τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο. Αρχείο mp3 (διάρκεια 00:05:01)





impantokratoros.gr

Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί...

  • Aντί άλλου σχολίου βάζω την Ευαγγελική περικοπή. Διαβάστε και θα επισημάνετε πολύ εύκολα τα έργα και τις ημέρες των σύγχρονων υποκριτών...

Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν
14 Οὐαὶ δέ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν, καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα

15 Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν γένηται ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν

16 Οὐαὶ ὑμῖν ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέγοντες Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ οὐδέν ἐστιν· ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει 17 μωροὶ καὶ τυφλοί, τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί, Ὃς ἐὰν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ οὐδέν ἐστιν· ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ ὀφείλει 19 μωροὶ καὶ τυφλοί, τί γὰρ μεῖζον τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πάσιν τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν

Πήγε ο Απόστολος Πέτρος στη Ρώμη;

Του κ. Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίου
Πηγή: Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» Να 1678-1680. (23/2/2007, 2/3/2007 και 9/3/2007).

Α΄
Οι τελευταίες επικοινωνιακές προσεγγίσεις του Βατικανού τόσο προς το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο μας, όπου μετέβη ο πάπας κατά τη θρονική εορτή του αγίου Ανδρέα (30. 11. 2006), Όσο και προς την ελλαδική Εκκλησία, της οποίας ο αρχιεπίσκοπος επισκέφθηκε τον πάπα (13 έως 16. 12. 2006), έφεραν και πάλι στο προσκήνιο τη θεμελιακή αξίωση των παπικών, που τους οδήγησε στην απόσχιση από την Ορθόδοξη Εκκλησία, το παπικό δόγμα περί πρωτείου του πάπα. Τούτο στηρίζουν οι παπικοί στην απόφαση της Α΄ Βατικανείου Συνόδου (1870), κατά την οποία ο πάπας είναι τοποτηρητής του Χριστού και μοναδικός εκπρόσωπος του πάνω στη γη, ο αρχηγός και η ορατή κεφαλή της Εκκλησίας· στο πρόσωπο του συνοψίζεται όλη η Εκκλησία!
Με όσα είπε στην Κωνσταντινούπολη ο σημερινός πάπας Βενέδικτος έδειξε ότι καθόλου δεν αφίσταται από την απόφαση αυτή. Με τη συναίσθηση του διαδόχου του Αποστόλου Πέτρου και θέλοντας προφανώς να προβάλει το γόητρό του ως θρησκευτικού πλανητάρχη, ο πάπας Βενέδικτος είπε για τον πρωτοκορυφαίο απόστολο, τον θεωρούμενο από τους παπικούς ως ιδρυτή της Εκκλησίας της Ρώμης και θεμελιωτή του παπικού πρωτείου: «Ο Σίμων, πριν γίνει απόστολος, παρά την ανθρωπίνην αδυναμίαν του εκλήθη Πέτρος, ο βράχος επάνω στον οποίο εκτίσθη η Εκκλησία. Σ’ αυτόν εδόθησαν και αι κλείδες του Ουρανού».
Κατά πόσον έχουν αγιογραφική θεμελίωση τα παραπάνω, θα το δούμε, συν Θεώ, στη συνέχεια.
Επί του παρόντος θέλω να πληροφορήσω τους αγαπητούς αναγνώστες ότι η παπική άποψη για Ίδρυση της Εκκλησίας της Ρώμης από τον απόστολο Πέτρο είναι όχι απλώς αμφιλεγόμενη, αλλά εντελώς αστήρικτη ιστορικά. Με αξίωσε ο Θεός να ασχοληθώ με το θέμα αυτό εδώ και δεκαετίες. Με τη δέουσα προσοχή και επιμέλεια το ερεύνησα και το μελέτησα στις σχετικές πηγές καθώς και στη διεθνή βιβλιογραφία. Για τους θεολόγους και όσους ενδιαφέρονται ειδικά συνιστώ τις δύο μελέτες μου «Ο Πέτρος και η Ρώμη - Α΄ Η μαρτυρία της Καινής Διαθήκης», Θεσσαλονίκη 1989, και «Η Βαβυλών του Αποστόλου Πέτρου (Α Πέ 5,13) - Α΄ Η Βαβυλών της Αιγύπτου», Θεσσαλονίκη 1993. Νομίζω, όμως, ότι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε οφείλουν όλοι οι Χριστιανοί να έχουν μία σχετική γνώση του θέματος, δεδομένου ότι το πλήρωμα της Εκκλησίας του Θεού του ζώντος είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α΄ Τι 3,15). Για το σκοπό αυτό θα

29 Ιουνίου Συναξαριστής

Πρωταποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μνήμη Πάντων των εν Λέσβω Αγίων, Κυρίλλου μάρτυρα,Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Νικάνδρου ἐν Πσκὼφ Ρωσίας,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κασπερώφ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης.


Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος



Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἡ ἡρωικότερη ἀποστολικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ’ ἐξοχὴν Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὁ μοναδικὸς διδάσκαλος καὶ ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγὸς τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγωνιστὴς καὺ φυτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζονται μὲ τὸ μεγαλύτερο θαυμασμὸ καὶ ἐξυμνοῦν μὲ τὰ καλύτερα λόγια τὴν προσωπικότητά του, τὸ καταπληκτικὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο του καὶ τὴ μοναδικὴ διδασκαλία του. Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εὔστοχα τὸν χαρακτηρίζει ὡς «τὸν πρῶτον μετὰ τὸν Ἕνα» καὶ συνιστᾶ «μὴ θαυμάζειν μόνον ἀλλὰ καὶ μιμεῖσθαι τὸ ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς». Ἄριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ παιδείας, ἔφερε τὸ ἀληθινὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴ Δύση.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐγεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας, μεταξὺ τῶν ἐτῶν 5 – 15 μ.Χ., ἀπὸ Ἰουδαίους γονεῖς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἡ ὁποία μαζὶ μὲ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα θεωροῦνται οἱ μόνες καθαρὲς φυλές. Κατεῖχε τὴ ρωμαίκὴ ὑπηκοότητα ἀπὸ τὸν πατέρα του, ὁ ὁποῖος ἦταν Ρωμαῖος πολίτης, δικαίωμα τὸ ὁποῖο ἀπέκτησε  καὶ ὁ ἴδιος καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο φαίνεται ὅτι ὁ κάτοχός του καταγόταν ἀπὸ τὰ ἀνώτερα στρώματα τῆς κοινωνίας τῆς Κιλικίας. Στὸ ἑβραϊκό του ἀρχικὸ ὄνομα Σαοὺλ ἢ Σαῦλος, κατὰ τὴ γνωστὴ τότε συνήθεια  τῶν Ἰουδαίων τῆς διασπορᾶς νὰ χρησιμοποιοῦν διπλὴ ὀνομασία, προστέθηκε ἀργότερα δεύτερο ὄνομα – καὶ ὡς Ρωμαῖος πιὰ πολίτης – τὸ χρησιμοποιούμενο στὶς Πράξεις ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκὸ ὄνομα Παῦλος, ὁμόηχο τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαῦλος
(Σαῦλος – Παῦλος). Ἡ δεύτερη ὀνομασία δὲν ἦταν ἀσυνήθης ἐνέργεια στὶς εὐκατάστατες καὶ ὁπωσδήποτε σημαντικὲς ρωμαϊκὲς οἰκογένειες.
Ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν του κάποια ἀρχαία παράδοση ἀναφέρει ὅτι ὁ Παῦλος καταγόταν ἀπὸ τὰ Γίσχαλα ἢ Κίσχαλα (Gischala) τῆς Γαλιλαίας τῆς Παλαιστίνης, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι κάποιος, ἐνδεχομένως, ἀπὸ τοὺς προγόνους του καταγόταν ἀπὸ τὰ Κίσχαλα.
Κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπὸ τῆς γεννήσεώς του ὁ Παῦλος περιτμήθηκε, γεγονὸς ποὺ ἀποδεικνύει ὅτι οἱ γονεῖς του ἦταν εὐσεβεῖς καὶ νομοταγεῖς, ἂν καὶ ἦταν ἑλληνιστές, ὅπως καὶ ὁ ἴδιος ὁ Παῦλος ἦταν ἑλληνιστὴς τῆς διασπορᾶς.
Στὴν Ταρσό, ὅπου ἐπέρασε τὰ παιδικά του χρόνια, οἱ γονεῖς του ἐφρόντισαν νὰ ἀποκτήσει τὴν καλύτερη καὶ ἀρτιότερη ἑλληνικὴ μόρφωση, ὅπως ἄλλωστε αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὶς Ἐπιστολές

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η αληθινή μετάνοια Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου


Συμβαίνει, αγαπητοί μου, λέγει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, συχνά ο άνθρωπος στον κόσμο να φοβάται πολύ. Φοβάται μη αρρωστήσει, μη πάθει κάτι άσχημο, μη του κάνουν κακό, μη δεν επιτύχει, μη δεν προοδεύσει, μη εκτεθεί, μη δεν τιμηθεί, μη δεν αναγνωρισθεί.
 Για τη σωτηρία της αθάνατης ψυχής του δεν πολυνοιάζεται, δεν φοβάται, δεν αγωνιά, μόνο ελπίζει στον Πολυεύσπλαχνο Θεό, αν βέβαια πάλι νοιάζεται και ενδιαφέρεται. Δεν αγαπά πολύ τη σωτηρία του φαίνεται σήμερα ο άνθρωπος. Γιατί άραγε; Τί είναι αυτό που τον κάνει ν' αμαρτάνει εύκολα και να μετανοεί δύσκολα; Είναι τόσο δύσκολο ν' αλλάξει ο άνθρωπος; Είναι υποτιμητικό να ζητήσει συγχώρεση; Είναι αναξιοπρεπές να ταπεινωθεί;
Τον ομιλητή παρακαλώ καλείσθε ν' ακούσετε ως αδελφό σας, ως συναγωνιστή και όχι σαν αυστηρό δάσκαλο. Θα προσπαθήσει ν' απαντήσει στα βασικά και καίρια παραπάνω ερωτήματα. Θα χρησιμοποιήσει προς τούτο την απαράμιλλη Αγία Γραφή, τη θεοκίνητη Πατρολογία και τον μυροβόλο Συναξαριστή.  

Υπουργείο Παιδείας - Δραγώνα : τα ελληνικά είναι μικρή γλώσσα και τα αρχαία νεκρή γλώσσα.

Σήμερα το πρωί 21 Ιουνίου 2010, στις 9:20, στο Σκάι, στην εκπομπή του Άρη Πρωτοσάλτε μίλησε η ειδική γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας κα Δραγώνα για το Νέο Δημοτικό Σχολείο που θα ξεκινήσει πιλοτικά από το σχολικό έτος 2010-2011.
Είπε ότι από την Α΄ και τη Β΄ Δημοτικού τα παιδιά θα μαθαίνουν αγγλικά για να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν και άλλες γλώσσες εκτός από την ελληνική.
Επίσης, είπε ότι τα ελληνικά είναι μία μικρή γλώσσα (!) σε παγκόσμιο επίπεδο γιατί πολύ λίγοι άνθρωποι μιλάνε ελληνικά.

(Μήπως ξεχνάει η κυρία αυτή την εμβέλεια που είχε η ελληνική γλώσσα στην αρχαία ελλάδα, στα ελληνιστικά χρόνια, στην περίοδο του βυζαντίου; Μήπως είναι στο χέρι μας να την ξανακάνουμε μία παγκόσμια γλώσσα;)

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν θα μπορούσαν αντί των αγγλικών στην Α΄ δημοτικού να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά, εκείνη απάντησε ότι τα αρχαία ελληνικά είναι πλέον μία νεκρή γλώσσα!

(Μήπως ξεχνάει η κυρία ότι τα αρχαία ελληνικά είναι η μητέρα των γλωσσών; Να της υπενθυμίσουμε ότι έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου δίνουν διαλέξεις σε ξένα πανεπιστήμια μιλώντας ελληνικά και γίνονται αντιληπτοί γιατί οι ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούν είναι ρίζες ξένων λέξεων; Να της υπενθυμίσουμε ότι οι περισσότερες επιστήμες χρησιμοποιούν ορολογία με ελληνικές λέξεις; Να της υπενθυμίσουμε ότι η αρχαία και η νέα ελληνική διδάσκεται σε ξένα πανεπιστήμια; Να της υπενθυμίσουμε ότι η Καινή Διαθήκη και η Αποκάλυψη γράφτηκαν σε γλώσσα ελληνική;)

Επίσης μίλησε για τη δασκάλα κα Νικοπούλου που δίδαξε στη Θράκη, ότι το πέρασμά της από τα

Πως πρέπει να συμπεριφερώμαστε προς τον εαυτό μας (Αγ. Νικοδήμου - Πνευματικά γυμνάσματα). Ομιλία π.Σάββα Αγιορείτη



Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στό ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς» στίς 27-06-10.







hristospanagia.blogspot.com

Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση - Στη μνήμη των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

Εκφων.29/6/2009-Ηχητικό αρχείο mp3 - Διάρκεια (00:29:06) 6,66 MB (28/6/2010)







impantokratoros.gr

Τα greeklish βλάπτουν σοβαρά την .... ελληνική γλώσσα

Πρόσφατη έρευνα διαπιστώνει πως η ευρέως διαδεδομένη χρήση των greeklish, επιδρά αρνητικά στην ορθογραφική ικανότητα των μαθητών Πρόσφατη έρευνα διαπιστώνει πως η ευρέως διαδεδομένη χρήση των greeklish, επιδρά αρνητικά στην ορθογραφική ικανότητα των μαθητών.

Τα greeklish απειλούν την ελληνική γλώσσα.
Σε πρόσφατη έρευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, που διεξήχθη σε μαθητές όλων των βαθμίδων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διαπιστώθηκε, πως η ευρέως διαδεδομένη χρήση των greeklish, επιδρά αρνητικά στην ορθογραφική ικανότητα των μαθητών!
Η νέα αυτή μορφή γλώσσας, που αρχικά ξεκίνησε για εξοικονόμηση χρόνου-προκειμένου οι χρήστες να μην μετατρέπουν τη γραμματοσειρά τους στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή από τα αγγλικά στα ελληνικά, σταδιακά διαδόθηκε και πλέον επικρατεί στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας, όπως είναι το Facebook, το MSN, το Skype, αλλά και τα γραπτά μηνύματα σε κινητά τηλέφωνα, e-mails.
Τα είδη των λαθών των μαθητών αφορούν κυρίως την παράλειψη τονισμού ή σημείων στίξης και τη χρήση αγγλικών σημείων στίξης, το συνδυασμό ελληνικών και λατινικών γραμμάτων σε μία λέξη, ορθογραφικά λάθη (π.χ. ο αντί για ω), φωνητικά λάθη (κυρίως στους φθόγγους π.χ. κς αντί για ξ), καθώς, επίσης, σύντμηση λέξεων (π.χ. tespa αντί τέλος πάντων, tpt αντί για τίποτα, dld αντί για δηλαδή κ.α.).
Οι φιλόλογοι δήλωσαν ότι συνάντησαν λέξεις γραμμένες σε greeklish σε γραπτά του σχολείου σε ποσοστό 64,3% και ότι παρατηρήθηκαν και μη αναμενόμενα λάθη, όπως αλλαγή χρόνου ή προσώπου στα ρήματα, αλλαγή πτώσης στα ουσιαστικά, αντικατάσταση λέξης με άλλη, με εντελώς διαφορετική

Κραυγή ενός 27χρονου Κύπριου που επέστρεψε στη ζωή



 Επί δυόμισι χρόνια ο Σταύρος παρέμενε «φυτό», τώρα χρειάζεται φυσιοθεραπεία, αλλά δεν βρίσκει ανταπόκριση



Της Μαριλένας Παναγή


Μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, ο Σταύρος, ένας νέος 27 ετών, έμοιαζε με ένα άψυχο σώμα τοποθετημένο σε ένα κρεβάτι. Ακίνητος, άκαμπτος και ανέκφραστος, δεν είχε επικοινωνία με το περιβάλλον του. Μισάνοιγε κάποτε το ένα του μάτι ή κουνούσε στιγμιαία το ένα του χέρι, αλλά οι γιατροί υποστήριζαν ότι επρόκειτο για σπαστικές κινήσεις. Για την ακρίβεια, οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν από τον Δεκαπενταύγουστο του 2007, όταν είχε εμπλακεί σε τροχαίο δυστύχημα, υποστήριζαν από την αρχή ότι ο Σταύρος θα έχανε τη μάχη για ζωή.

Επί οκτώ μήνες νοσηλευόταν σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο της Λευκωσίας. Μεταφέρθηκε μετά σε κωματώδη κατάσταση, στο Μέλαθρο Αγωνιστών στην Παλώδια οπού παρέμεινε για άλλους 8 μήνες. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε κλινική για χρόνιους ασθενείς στη Λάρνακα. Η κατάσταση του παρέμενε για δυόμισι χρόνια η ίδια. Καμία κίνηση, καμία επικοινωνία με το περιβάλλον. Ήταν αυτό που συνήθως αποκαλείται «φυτό». Οι γιατροί επέμεναν ότι δεν είχε επιστροφή. Η οικογένεια του όμως δεν πίστεψε ποτέ αυτό τον ισχυρισμό. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή, ο πατέρας είχε μεριμνήσει να έρθει στην Κύπρο γιατρός από το Ισραήλ για να δει το παιδί του. Από τότε, τον Αύγουστο του 2007, ο Ισραηλινός γιατρός τους είχε πει ότι ο Σταύρος θα ζούσε, απλώς δεν μπορούσε να εκτιμήσει σε ποια κατάσταση.
Σε κάποια στιγμή οι Κύπριοι γιατροί έκριναν ότι έπρεπε να τοποθετηθεί τεχνητό μέλος σε κάποιο σημείο του κρανίου του που είχε καταστραφεί στο δυστύχημα. Η επέμβαση έγινε, αλλά το τεχνητό

Προσοχὴ σὲ ψεύτικο προφὶλ τοῦ Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Ἀθανασίου στὸ Facebook


Ἔκτακτη ἀνακοίνωση ἐξέδωσε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Λεμεσοὺ (Ἐκκλησία τῆς Κύπρου), σχετικὰ μὲ ἕνα προφὶλ ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ στὴν ἰστοσελίδα δικτύωσης «Facebook».
Τὸ ἐν λόγω προφὶλ ἔχει τὸ ὄνομα τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου, τὸ ὁποῖο ὅμως δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὸν Μητροπολίτη καὶ τὴν Μητρόπολη.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη μὲ τὴν ἀνακοίνωσή της, ἀπευθύνει ἔκκληση σὲ ὅλους τους χρῆστες τοῦ «Facebook» νὰ μὴν ἐμπιστεύονται τὸ συγκεκριμένο προφὶλ μὲ τὸ ὄνομα (Μητροπολίτης Λεμεσοὺ Ἀθανάσιος), τὸ ὁποῖο ἔχει δημιουργηθεῖ γιὰ ἀλλότριους σκοπούς.

ΠΗΓΗ : ΡΟΜΦΑΙΑ
Αναμετάδοση από orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com 

28 Ιουνίου Συναξαριστής

Εύρεση Τιμίων Λειψάνων Αγίων Αναργύρων Κύρου & Ιωάννου, Παππία, Σεργίου Μάγιστρου, Μακεδονίου, Ουλκιανού Οσίου, Παύλου Ιατρού, Των Αγίων δύο Παιδιών, Μωυσέως Αναχωρητού, Δοναγού Επισκόπου, Των 70 Μαρτύρων, Των 3 Μαρτύρων από την Γαλατία, Μάγνου Οσίου, Σεργίου & Γερμανού Οσίων, Συμεών Οσίου,των 7 Μαρτύρων,Σύναξη υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσης, Πλούταρχου, Σερένου, Ἡρακλείδιου, Ἥρων, Ἡραΐδας, Ποταμιαίνης καὶ Μαρκέλλας οἱ Άγιοι Μάρτυρες.



Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων καὶ Θαυματουργῶν καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων καὶ Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου· καὶ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀθανασίας καὶ τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων καὶ παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης καὶ Εὐδοξίας».
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης, Ἀθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία († 31 Ἰανουαρίου) ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σήμερα ἑορτάζεται ἡ εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτῶν. Ἡ Σύναξή τους ἐτελεῖτο «ἐν τοῖς Φωρακίου καὶ ἐν ταῖς Ἀρκαδιαιναῖς».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας χάριτος, τῇ ἐνεργείᾳ, ἀναβλύζοντα, θαυμάτων ῥεῖθρα, ἀναργύρως τὰ σεπτὰ ἡμῶν λείψανα, ἐκ τῶν λαγόνων τῆς γῆς κόσμῳ ἔλαμψαν, Κῦρε θεόφρον, Ἰωάννη τε ἔνδοξε· ὅθεν ἅπαντες, τὴν τούτων τιμῶντες εὕρεσιν, αἰτοῦμεν δι’ ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὸ μέγα ἰατρεῖον τῆς οἰκουμένης, τὸ ζεῦγος τοῦ Χριστοῦ τὸ πεποθημένον, τοὺς φωστῆρας τοὺς ἐκλάμποντας, ταῖς αὐγαῖς τῶν ἰάσεων, ὑμνήσωμεν πιστοὶ μεγαλοφώνως, ἔνδον τοῦ ναοῦ αὐτὸν βοῶντες· Κῦρος καὶ Ἰωάννης, οἱ χορηγοὶ τῶν θαυμάτων, καὶ ἰατροὶ τῶν νοσούντων, αὐγάζουσι τὰ πέρατα.

Μεγαλυνάριον.
Ρεῖθρα ἰαμάτων παντοδαπῶν, βλύζοντα τῷ κόσμῳ, ἀνεφάνησαν ἐκ τῆς γῆς, ὑμῶν νῦν τὰ σκήνη, Κῦρε καὶ Ἰωάννη, ἐξ ὧν ῥῶσιν τρυγῶμεν, ψυχῆς καὶ σώματος.

 

 

Οἱ Ἅγιοι Πλούταρχος, Σερένος, Ἡρακλείδιος, Ἥρων, Ἡραΐδα, Ποταμιαίνη καὶ Μαρκέλλα οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ Μάρτυρες ἐμαρτύρησαν στὴν Ἀλεξάνδρεια, τὸ 203 μ.Χ., κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 1ο. Η Παιδεία. «Τα προβλήματα της παιδείας»

Λόγοι Α΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Μέρος 4ο. Κεφάλαιο 1ο.  Η παιδεία
«Τα προβλήματα της παιδείας»

- Γέροντα, συχνά λέτε ότι πάνε τα πάντα να διαλύσουν. Εννοείτε και την παιδεία;

- Ναι, δεν βλέπετε τι γίνεται; Σχολεία είναι αυτά; Γλώσσα είναι αυτή που διδάσκουν σήμερα στα παιδιά; Ποια είναι η ιστορία μας; Αλλά και στην Θεολογία τι γίνεται; Έχει ένας άθεος πτυχίο της Θεολογίας και τον αφήνουν να διδάσκη θρησκευτικά. Δεν εξετάζουν όμως· θρησκευτικά διδάσκει ή αθεΐα; «Δεν μπορούμε, λένε, να τον βγάλουμε». Αν ένας φιλόλογος πάη να διδάξη μαθηματικά, θα τον αφήσουν;

Άλλος είναι θεολόγος και δεν αφήνει τους ανθρώπους να κοινωνούν, για να μην κολλήσουν έιτζ!  Είναι από αυτούς που τους έστειλε στην Θεολογική Σχολή το κομπιούτερ! Αυτή δεν είναι η γνώση του Θεού. Παλιά λέγανε: «Έμαθε τα ιερά γράμματα το παιδί», γιατί ήταν ιερά τα γράμματα. Βλέπεις καθηγητή Θεολογίας να μην πιστεύη, να βρίζη μπροστά στους φοιτητές τους Προφήτες και να μην τον βγάζουν. Μα τι θέλεις, καλέ μου άνθρωπε, στην Θεολογική Σχολή; Εσύ, τι θεολόγους θα βγάλης;

Πόσο έχουν επιδράσει οι Προτεστάντες, οι Καθολικοί!  Το άθεο πνεύμα πόσο μπήκε στον Καθολικισμό!  Οι Καθολικοί πάνε σιγά-σιγά να κουτσουρέψουν τους Αγίους. «Η Αγία Αικατερίνη, λένε, δεν ήταν μεγάλη Αγία· ένας μικρός βασιλίσκος ήταν ο πατέρας της. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν μικρός Άγιος. Ο Άγιος Γεώργιος μύθος. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ δεν υπήρχε· ήταν μια παρουσία του Θεού. Το ίδιο και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ». Μετά θα πουν: «Ο Χριστός δεν είναι Θεός· ήταν μόνον

Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις. Μέρος Ζ΄ π.Σάββα Αγιορείτη

Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις  
Μέρος Ζ΄
Ὁμιλίες μέ τον  ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη
(Κυριακή τοῦ τυφλοῦ)
απομαγνητοφωνημένη ομιλία που θα ακούσετε εδώ 


δίως στήν ἐποχή μας ξέρετε, ἔχουμε συγκλονιστικές  φανερώσεις τῆς  Χάρης τοῦ Θεοῦ.  Ξέρω δύο περιστατικά.  Τό ἕνα εἶχε γίνει σέ ἀγόρι καί τό ἄλλο σέ κορίτσι. 

 Ἑλληνόπουλα, νέα παιδιά, ἔφηβοι δεκαεννιά-εἰκοσι χρονῶν· τά  ὁποῖα ἀντιστάθηκαν στήν σαρκική ἁμαρτία. Δέχθηκαν μία πολύ ἰσχυρή πρόκλη­ση ἀπό τό ἀντίθετο φύλο νά ἁμαρτήσουν σαρκικά καί ἀντιστά­θη­καν.  Σύγχρονα περιστατικά. Τούς ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός,  μέ μόνο πού κράτησαν αὐτή τήν στάση,  τήν   ἀντίσταση  γιά χάρη τοῦ Θεοῦ. Εἶναι πολύ μεγάλη τιμή, τό νά δεῖς τόν Χριστό ὀφθαλμοφανῶς, ὄχι στόν ὕπνο σου. Μέ αὐτό τό θαῦμα ἔδειξε ὁ Χριστός Μας πόσο ἐκτιμᾶ αὐτήν τήν ἀντίσταση καί τήν ἐνισχύει καί τήν ἐπιβραβεύει.  Ἄν αὐτά τά παιδιά, τά σύγχρονα παιδιά τῆς ἐποχῆς μας ἔμειναν ἁγνά, τότε ὅλα τά παιδιά, ὅλοι μποροῦμε νά τό καταφέρουμε μέ τήν Θεία Χάρη.

 Δέν εἶναι καθόλου λίγες οἱ φορές πού βρισκόμαστε μπροστά σέ ναυάγια νέων ἀνθρώπων ἐξ αἰ­τίας
αὐτῶν τῶν σχέσεων.
Πολλοί δέν ἔχουν ἐξ ἀρχῆς σκοπό τήν σαρκική ἁμαρτία. Ὅμως τελικά ἐνδίδουν στίς πιέσεις τοῦ ἑτέρου συντρόφου ἤ τό ἐπιδιώκουν καί οἱ ἴδιοι μέ τήν ἐλπίδα ὅτι οἱ προγαμιαῖες σεξουαλικές σχέσεις θά διευκολύνουν τήν διαδικασία πρός τόν γάμο.  Ἄλλη ἀπάτη αὐτό.  Ἀφοῦ δέν τά  βρίσκουμε, νά κάνουμε μιά σαρκική σχέση μήπως καί βρεθοῦμε πιό κοντά. Καί ἀντί νά βρεθεῖς πιό κοντά βρίσκεσαι

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. Ἑρμηνεία τεσσάρων βασικῶν προσευχῶν : β) «Πάτερ ἡμῶν»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 218 -220)

  Ἑρμηνεία τεσσάρων  βασικῶν προσευχῶν : β) «Πάτερ ἡμῶν»
 
«Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς».  Αὐτά τά λόγια ἐμπνέουν τήν πίστη στήν ψυχή, τήν πίστη ὅτι ὁ Κύριος καί Θεός μας, ὁ Δημιουργός, ὁ Θεός Πατήρ, Ποιητής τοῦ κόσμου, τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, καθήμενος στόν οὐράνιο θρόνο καί κυβερνῶν ὅλα τά σύμπαντα εἶναι τό πρῶτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

«Ἁγιασθήτω τό Ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου». Ἄς δοξάζεται τό ἅγιο Σου ὄνομα καί στόν  οὐρανό καί στή γῆ καί ἄς ἁγιάζει ἐμᾶς πού Το ἐπικαλούασθε. Ἄς γίνει καί γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς ἡ βασιλεία Σου, πού εἶναι ἡ μακαριότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς, καί βασιλεία Σου στίς καρδιές μας, ἐλευθερία ἀπό κάθε ἁμαρτία καί πλήρωμα ἀρετῆς.

«Γενηθήτω τό θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς». Ὅλα στή ζωή μας πραγματοποιοῦνται διά τῆς Θείας Προνοίας καί τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.  Μέ τήν βαθειά ταπείνωση σέ κατάσταση θάμβους ἔτσι προσεύχεται, κράζοντας ἡ ψυχή πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα:
«Εὐλαβοῦμαι καί σιωπῶ ἐνώπιον τοῦ ἁγίου Σου θελήματος καί τῶν ἀνεξιχνιάστων γιά μένα κριμάτων Σου.  Δέν ἔχω ἄλλη ἐπιθυμία πέραν τῆς ἐπιθυμίας νά ἐκπληρώνω τό ἅγιο Σου θέλημα.  Δίδαξέ με νά εἶμαι εὐπειθής καί ὑπάκουος στόν πνευματικό μου πατέρα μέχρι θανάτου, διότι πιστεύω ὅτι δι΄ αὐτοῦ μοῦ ἀποκαλύπτεις τό δικό Σου θέλημα.
Μήν ἐπιτρέψεις οὔτε γιά μιά στιγμή νά κάμω τό δικό μου θέλημα, τό ὁποῖο εἶναι μιά πολύμορφη ἁμαρτία: Φιλαυτία, κακία, μίσος, φθόνος, ὑπερηφάνεια.  Κύριε, δώρισέ μου τή χάρη ὥστε νά τηρῶ

Κεφάλαιον Ε΄- Α΄ Λόγος Περί Συνειδήσεως. Επιστολή 1η-2α Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής» α΄-β΄

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄
Α΄ Περί Υπακοής, Παρακοής και Εκκοπής Θελήματος
Λόγος Περί Συνειδήσεως
 
 
1η επιστολή

Μη καταφρονήτε την συνείδησίν σας, διότι αύτη το καλόν, μας συμβουλεύει, είναι ο έμφυτος νόμος, που μας εδόθη ως πυξίδα, δια να μας δείχνη τον ίσον και σωτήριον δρόμον.
Υπάρχει αγαθή συνείδησις και πονηρά συνείδησις. Η αγαθή είναι, όταν μας συμβουλεύη, βάσει του θείου νόμου, τα παραγγέλματα της σωτηρίας, η δε πονηρά, φωνή του διαβόλου, μας νουθετεί πλανεμένα και διαστρεβλωμένα, έχουσα αιτίαν την οίησιν και τον εγωϊσμόν! Το να γνωρίσης και να μάθης πώς να διακρίνης την μίαν συνείδησιν από την άλλην, αυτό θα κατορθωθή με την εξομολόγησιν των λογισμών σου και με υπακοήν εις τας συμβουλάς του πνευματικού οδηγού, διότι αυτός θα σου ξεχωρίση και θα σε διαφωτίση, ότι αυτός ο λογισμός σου είναι της αγαθής, φερ’ ειπείν, συνειδήσεως ή της πονηράς και έτσι θα μπης εις το νόημα ως προς το να διακρίνης εις το εξής και μόνος σου.

2α επιστολή

Πρόσεχε την συνείδησίν σου, τα έργα σου να είναι γνήσια. Όχι άλλο εις το στόμα και άλλο εις την καρδίαν σου.
Αγάπησε την αλήθειαν, φοβήσου τον έλεγχον της συνειδήσεώς σου, διόρθωνε τον εσωτερικόν σου άνθρωπον, δια να μη μετανοήσης εις το ύστερον ματαίως.
Αυτά, και ο Θεός να είναι μαζί σου και η χάρις του Αγίου Πνεύματος να σε ενδυναμώνη προς εφαρμογήν των νουθεσιών.

Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής»

α΄. Τι ωραιότερον παράδειγμα από το του Κυρίου Ιησού! Η υπακοή προς τον εαυτού Πατέρα δεν Τον

Αστρολογία - Αποκρυφισμός και σύγχρονη ειδωλολατρία


ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
Αποκρυφισμός και σύγχρονη ειδωλολατρία


Μία συνέντευξη του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη στον δημοσιογράφο Θεόδωρο Δούκα

Πριν από λίγο καιρό βρεθήκαμε στην Ιερά Μονή του Οσίου Αρσενίου, στο Βατοπαίδι Χαλκιδικής και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον πατέρα Αρσένιο, ειδικό σε θέματα αιρέσεων, σχετικά με την αστρολογία. Μια εποικοδομητική συζήτηση που μας αφορά όλους.

 - Πάτερ Αρσένιε, τα τελευταία χρόνια η αστρολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων. Ποια είναι η γνώμη σας;

 - Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μπει στη ζωή μας και σίγουρα αυτό δεν είναι τυχαίο.
Πρόκειται για ένα υπαρκτό πρόβλημα και η ευθύνη των μέσων ενημερώσεως σ' αυτό είναι μεγάλη. Κυριολεκτικά το κοινό κατακλύζεται από μηνύματα που διαφημίζουν την αστρολογία.
 - Είπατε ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μπει η αστρολογία στη ζωή μας και ότι αυτό δεν είναι τυχαίο. Τί εννοείτε;

 - Να σας πω. Η αστρολογία δεν είναι ουδέτερη θρησκευτικά. Εντάσσεται πλήρως στον ευρύτερο αποκρυφιστικό χώρο. Πιστεύει στο λεγόμενο κάρμα και στη μετενσάρκωση.  Είναι χαρακτηριστικό ότι στις σχετικές διαφημίσεις διαβάζουμε: «μέντιουμ, αστρολόγος, ψυχοερευνήτρια, χαρτιά ταρώ». Οπότε πάνε όλα μαζί. «Πακέτο» κατά τη σύγχρονη έκφραση. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι η αντίχριστη κίνηση της «Νέας Εποχής του Υδροχόου» θεμελιώνεται στην αστρολογία.

Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση - Στη μνήμη του Αγίου Αθανασίου του Παρίου

Εκφων. στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής Πάρου-Ηχητικό αρχείο mp3 - Διάρκεια (00:11:39) 2,66 MB (25/6/2010)






impantokratoros.gr

Η φυλακή του νου και της καρδιάς. (Αγ. Νικοδήμου -Συμβουλευτικό εγχειρίδιο). Ομιλία π.Σάββα Αγιορείτη



Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 2-01-09.









hristospanagia.blogspot.com

«Πρέπει ο Χριστιανός να πάρει την Κάρτα Του Πολίτη;». Ομιλία -απάντηση του Π.Σαράντη Σαράντου την Δευτέρα 28 Ιουνίου

Η κυβέρνηση εντός των επομένων 6 μηνών θα έχει  επιβάλλει  τον απόλυτο έλεγχο  όλων μας  μέσω  της "ΚΑΡΤΑΣ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ"

*Ειδικοί επιστήμονες μας βεβαιώνουν ότι  το παγκόσμιο και εθνικό σύστημα  "υποστήριξης" αυτής της  μεθοδευμένης "ψηφιακής διακυβέρνησης" βασίζεται   στην χρήση  του αριθμού του Θηρίου (666).
*Η  "Κάρτα του πελάτη" η οποία  κατά πάσα βεβαιότητα θα διανεμηθεί πριν απο την "Κάρτα του Πολίτη" καταργεί το ανθρώπινο πρόσωπο σαν φυσική παρουσία  (όνομα , διεύθυνση κλπ) και στην θέση του  βάζει έναν bar-code  ο οποίος μάλιστα χρησιμοποιώντας  το σύστημα ΕΑΝ 13 εισάγει στην προσωπική καθημερινή  και ΑΝΑΓΚΑΙΑ χρήση τον δυσώνυμο αριθμό.Μετά λοιπόν την αριθμοποίηση του ανθρώπου μέσω του ΑΜΚΑ ήλθε  η στιγμή για την  καθαρά αντίχριστη  "bar-codικωποίηση".

*Μπορούμε να θεωρήσουμε ως "ψηφιακή διευκόλυση"  τον εξαναγασμό  του πολίτη να αποδεχθεί έστω και με το "πιστόλι στον κρόταφο" τέτοιες "εξυπηρετήσεις";

*Ως βαπτισμένοι  Ορθόδοξοι Χριστιανοί   εις το όνομα του Πατρός  και του Υιού και του Αγίου

Λύνει τὴ σιωπή της ἡ «Φαναριωτικὴ Φερε-Φωνία»



«Ἀεὶ διαλέγεσθε!» Δὲν εἶναι διαφημιστικὴ παρότρυνση τῆς COSMOTE, ἀλλὰ ἕνα ἀπὸ τὰ καινοφανῆ δόγματα τῆς «νέας θεολογίας» τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ συγκεκριμένα τοῦ θεολόγου Παναγιώτη Ἀνδριόπουλου. Μὲ ὁδοδείκτη τὴ φράση αὐτὴ ὁ κ. Ἀνδριόπουλος ἔλυσε τὴ μακρὰ σιωπή του καὶ πῆρε θέση στὴ φλέγουσα διαφωνία τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καὶ Κυθήρων.
  
Ἀνησυχία τῶν Οἰκουμενιστῶν γιὰ τοὺς Ὀρθόδοξους Ἐπισκόπους
 Ὁ κ. Ἀνδριόπουλος, ἔπειτα ἀπὸ τὴ βαθιὰ σιγὴ στὴν ὁποία εἶχε περιπέσει μετὰ τὴν ἀποστομωτικὴ γι᾽ αὐτὸν καὶ τὸν κ. Ν. Παπαχρήστου παρουσία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου στὴν ἡμερίδα τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς κατὰ τοῦ πρωτείου, ἐπέκρινε -μολονότι λαϊκὸς- τὸν Μητρο­πολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ, ἐπειδὴ διατύπωσε καὶ ἀπέστειλε γραπτῶς στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τὶς ἐπιφυλάξεις του γιὰ τὸ ἐκκλησιο­λογικὸ φρόνημα τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, ἐκπρο­σώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ θεολογικὸ διάλογο μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς, μὲ βάση ἐκκλησιολογικὰ ἀπαράδεκτες θέσεις τοῦ Μεσσηνίας.
Ἡ ἐπανέναρξη λειτουργίας τῶν πομπῶν τῆς «Φαναριωτικῆς Φερε-Φωνίας» στὴν Ἑλλάδα μὲ τὴν ἀφορμὴ αὐτή, δείχνει τὴν ἀνησυχία τῶν Οἰκουμενιστῶν Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ἑλλάδας γιὰ τὴ δυναμικότητα μὲ τὴν ὁποία ἡ ἀντι-οἰκουμενιστικὴ δραστηριοποίηση τῶν ἁπλῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν ἔχει περάσει γιὰ τὰ καλὰ καὶ στὸ χῶρο τῶν Ἐπισκόπων.
Δυστυχῶς γιὰ τὸν κ. Ἀνδριόπουλο, τὸ σκιάχτρο (φόβητρο) τοῦ σχίσματος μὲ τὸ ὁποῖο προσπάθησε νὰ σκιάσει τὴν θαρραλέα ἀντίδραση τοῦ Σεβασμιωτάτου Κυθήρων, ἦταν «συντετριμμένον». Διότι τὸ κείμενο δὲν στάλθηκε ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Κυθήρων στὸν ἱστοχῶρο (ὄντως ὑπερβολικῶν θέσεων ἐνίοτε) τὸν τιτλοφορούμενο «Ἀποτείχιση», ἀλλὰ διέρρευσε σ᾽ αὐτὸν ἀπὸ κάποιον ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες – παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς τοῦ

Στον Αδελφό που δοκιμάζεται απο πειρασμό Αββά Δωρόθεου

Ἀββᾶ Δωροθέου

Ἐπιστολές
ΣΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΣΜΟ

Ἐπιστολή Η´

— Πρῶτα-πρῶτα, παιδί μου, δέν γνωρίζουμε τόν τρόπο πού οἰκονομεῖ ὁ Θεός τή ζωή μας καί ὀφείλουμε νά Τοῦ παραδίνουμε τόν ἑαυτό μας νά τόν κυβερνήσει —πράγμα πού ὀφείλουμε ἀκριβῶς νά κάνουμε καί σ᾽ αὐτήν τήν περίσταση. Γιατί θά δυσκολευτεῖς, ἄν θελήσεις νά κρίνεις μέ ἀνθρώπινα κριτήρια ὅσα σοῦ συμβαίνουν ἀντί ν᾽ ἀφήσεις στό Θεό κάθε μέριμνά σου. Πρέπει λοιπόν, ὅταν σέ περικυκλώνουν θλιβεροί καί πιεστικοί λογισμοί, νά κραυγάζεις στό Θεό: «Κύριε, οἰκονόμησε αὐτήν τήν ὑπόθεση, ὅπως Σύ θέλεις καί ὅπως γνωρίζεις»1. Γιατί πολλά θέματα τά τακτοποιεῖ ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ διαφορετικά ἀπ᾽ ὅ,τι νομίζουμε ἤ ἐλπίζουμε. Καί οἱ ἐλπίδες πού τρέφαμε γιά μερικά πράγματα, ἀπό τήν πείρα ἀποδείχτηκαν λαθεμένες. Μέ λίγα λόγια, πρέπει νά δείχνεις μακροθυμία τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ καί νά προσεύχεσαι καί νά μήν προσπαθεῖς ἤ νά νομίζεις ὅτι μέ ἀνθρὠπίνους λογισμούς, ὅπως εἶπα, θά ξεπεράσεις λογισμούς δαιμονικούς. Ὁ ἀββάς Ποιμένας ἐπειδή τά γνώριζε αὐτά, ἔλεγε ὅτι ἡ ἐντολή «νά μή μεριμνήσεις γιά τήν αὐριανή ἡμέρα»2 (Ματθ. 6, 34) ἀπευθυνόταν σ᾽ ὅσους βρίσκονται σέ πειρασμό. Ἄν λοιπόν, παιδί μου, πιστεύεις ὅτι αὐτά εἶναι ἀληθινά, ἐγκατάλειψε κάθε δικό σου λογισμό —καί ἄν ἀκόμα εἶναι συνετός— καί κράτησε τήν ἐλπίδα σου στό Θεό. Σ᾽ Αὐτόν πού δίνει περισσότερα ἀπό ὅσα Τοῦ ζητᾶμε ἤ μποροῦμε νά φανταστοῦμε (Ἐφ. 3, 20). Θά μποροῦσα νά σοῦ ἀπαντήσω σ᾽ ὅλα ὅσα εἶπες, ἀλλά δέν θέλω νά ἔλθω σέ ἀντίθεση οὔτε μέ σένα οὔτε μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μου. Τό μόνο πού λέω εἶναι νά στερεωθεῖς στήν ὁδό πού ὁδηγεῖ στήν ἐλπίδα τοῦ Θεοῦ. Γιατί αὐτή ἡ ὁδός εἶναι ἡ πιό ἀσφαλής καί ἡ πιό ἀμέριμνη. Ὁ Θεός μαζί σου.

Ἐπιστολή Θ´
ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ

— Νά θυμᾶσαι, παιδί μου, αὐτόν πού εἶπε ὅτι «διά μέσου πολλῶν θλίψεων θά μποῦμε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Πραξ. 14, 22), χωρίς νά καθορίζει τό εἶδος τῶν θλίψεων, ἀλλά εἶπε ἀόριστα: «διά μέσου πολλῶν θλίψεων». Καί ἔτσι, ἄν ἔχεις ἁμαρτίες, νά ὑπομένεις ὅ,τι σοῦ συμβαίνει μέ εὐχαριστιακή διάθεση καί ἐπίγνωση, σάν νά ἦταν κάτι πολύ εὐχάριστο. Ἄν ὅμως δέν ἔχεις ἁμαρτίες, νά ὑπομένεις τόν πειρασμό σάν κάτι πού σέ καθαρίζει ἀπό τά πάθη ἤ σοῦ γίνεται ἀφορμή

Αγάπη στὸν πλησίον Γέροντας Πορφύριος

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ καλλιεργεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ

Ἕνα εἶναι τὸ ζητούμενο στὴ ζωή μας, ἡ ἀγάπη, ἡ λατρεία στὸν Χριστὸ καὶ ἡ ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας. Νὰ εἴμαστε ὅλοι ἕνα μὲ κεφαλὴ τὸν Χριστό. Ἔτσι μόνο θ’ ἀποκτήσομε τὴν χάρι, τὸν οὐρανό, τὴν αἰώνια ζωή. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ καλλιεργεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Εἴμαστε εὐτυχισμένοι, ὅταν ἀγαπήσομε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μυστικά. Θὰ νιώθομε τότε ὅτι ὅλοι μᾶς ἀγαποῦν. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ φθάσει στὸν Θεό, ἂν δὲν περάσει ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους. Γιατί, “ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ὅν ἑώρακε, τὸν Θεόν, ὅν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν;”

Ν’ ἀγαπᾶμε, νὰ θυσιαζόμαστε γιὰ ὅλους ἀνιδιοτελῶς, χωρὶς νὰ ζητᾶμε ἀνταπόδοση. Τότε ἰσορροπεῖ ὁ ἄνθρωπος. Μία ἀγάπη ποὺ ζητάει ἀνταπόδοση εἶναι ἰδιοτελής. Δὲν εἶναι γνήσια, καθαρή, ἀκραιφνής. Νὰ τοὺς ἀγαπᾶτε καὶ νὰ τοὺς συμπονᾶτε ὅλους. “Και εἴτε πάσχει ἕν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη• ὑμεῖς δὲ ἐστε μέλη Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους”. Αὐτὸ εἶναι Ἐκκλησία• ἐγώ, ἐσύ, αὐτός, ὁ ἄλλος νὰ αἰσθανόμαστε ὅτι εἴμαστε μέλη Χριστοῦ, ὅτι εἴμαστε ἕνα. Ἡ φιλαυτία εἶναι ἐγωισμός. Νὰ μὴ ζητᾶμε, “ἐγὼ νὰ σταθῶ, ἐγὼ νὰ πάω στὸν Παράδεισο”, ἀλλὰ νὰ νιώθομε γιὰ ὅλους αὐτὴ τὴν ἀγάπη. Καταλάβατε; Αὐτὸ εἶναι ταπείνωση. Ἔτσι, ἂν ζοῦμε ἑνωμένοι, θὰ εἴμαστε μακάριοι, θὰ ζοῦμε στὸν Παράδεισο. Ὁ κάθε διπλανός μας, ὁ κάθε πλησίον μας εἶναι “σὰρξ ἐκ τῆς σαρκὸς μας”. Μπορῶ ν’ ἀδιαφορήσω γι’ αὐτόν, μπορῶ νὰ τὸν πικράνω, μπορῶ νὰ τὸν μισήσω;

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλύτερο μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας. Νὰ γίνομε ὅλοι ἕνα ἐν Θεῷ. Ἂν αὐτὸ

Καταρρέει ο Ναός του Αγίου Νικολάου, το σύμβολο των Ψαρών

Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου Πρόκειται για το σύμβολο των Ψαριανών, ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου. Δεσπόζοντας σε μικρό ύψωμα δίπλα στη θάλασσα η εκκλησιά αυτή έχει δεθεί με την Επανάσταση του 1821, αφού εδώ ο μπουρλοτιέρης Κωνσταντής Κανάρης μαζί με τα παλικάρια του προσευχήθηκαν και κοινώνησαν πριν κάνουν την αποκοτιά να ανατινάξουν τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου έξω από το λιμάνι της Χίου στα 1822. 

Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου «Για τα Ψαρά είναι ένα σύμβολο. Είναι ο ναός που προσκύνησε ο Κανάρης, που με το κατόρθωμά του έδωσε οντότητα στον κατά θάλασσα αγώνα κατά την Επανάσταση του '21», σημειώνει ο δήμαρχος Ψαρών, Μανώλης Αγαπούσης. Η εκκλησιά δεν απέφυγε τη λυσσαλέα οργή και το μένος των Τούρκων, αφού κατά την καταστροφή των Ψαρών πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε. Αν όμως τότε οι Ψαριανοί κατάφεραν να την αναστήσουν, δεν συμβαίνει το ίδιο και τώρα...
Από τον σεισμό του 2001 ο ναός έχει υποστεί σημαντικές ζημιές και κινδυνεύει ακόμα και να καταρρεύσει αν επιτέλους δεν ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα και αν δεν γίνουν οι εργασίες αποκατάστασης και αναστήλωσης σύμφωνα με τη μελέτη που έχει υλοποιήσει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου.
Εκφράζοντας την αγωνία όλου του ποιμνίου του ο ιερέας των Ψαρών, πατήρ Ιωακείμ Αρχοντός, σημειώνει ότι σήμερα οι Ψαριανοί δεν μπορούν λόγω αριθμού αλλά και πλούτου να διαθέσουν το μεγάλο ποσό που απαιτείται ώστε να διασωθεί και να αποκατασταθεί πλήρως η στατική επάρκεια του

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου