Ὁ Κατηχητής τους εἶναι μεγάλος μάγος. Γκρεμίσθηκε ἡ γέφυρα. Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Κατηχητής τους εἶναι μεγάλος μάγος...

Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική.

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Μιά ἄλλη χρονιά ἐνέσκηψε ἐπιδημία χολέρας στό χωριό μας. Ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας ἀπεδεκατίζοντο. Εἰδοποιήθηκαν τά γειτονικά μεγάλα ἰατρικά κέντρα γιά νά φέρουν φάρμακα καί νά σωθεῖ ὁ κόσμος.
Ἐγώ μέ ὅλους τούς Χριστιανούς μας ἀποφασίσαμε νά ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Κάθε πρωΐ μπαίναμε στήν ἐκκλησία, ἐκάναμε τήν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου, ἐπίναμε Ἁγιασμό καί πηγαίναμε στίς δουλειές μας.
Ἦλθαν καί τά φάρμακα καθυστερημένα, ἀλλά πολλοί συγχωριανοί μας εἶχαν πεθάνει. Ὅταν σταμάτησε τό κῦμα τῆς χολέρας καί ἔγινε γνωστό σ᾿ ὅλους ὅτι ἀπό τούς ὀρθοδόξους Χριστιανούς κανείς δέν ἀπέθανε, ὅλοι οἱ χριστιανοί τῶν ἄλλων δογμάτων ἐξεπλάγησαν. Καί ἔλεγαν: «ὁ Κατηχητής τους εἶναι μεγάλος μάγος. Γι᾿αὐτό κανείς τους δέν ἀπέθανε...».

Γκρεμίσθηκε ἡ γέφυρα

Στά μέσα Μαρτίου 1996, ὁ τότε προσωρινός προϊστάμενος τῆς Ἱεραποστολῆς τοῦ Κολουέζι Κογκό ἱερομ. π. Γρηγόριος Γρηγοριάτης ἀπεφάσισε νά ἐπισκεφθῆ τίς ἐνορίες μιᾶς περιοχῆς. Ἐπῆρε μαζί του τόν κογκολλέζο ἱερέα π. Ἰάκωβο, ἑλληνομαθῆ, δύο παιδιά τοῦ οἰκοτροφείου γιά ψάλτες, τά ἀναγκαῖα τρόφιμα, τά ἐκκλησιαστικά τους εἴδη καί μέ τό «Λαντρόβερ» ξεκίνησαν γιά τά χωριά Μουσοκατάντα, Καγκέα καί Τσιπάγια. Τό πρῶτο χωριό ἀπέχει ἀπό τό Κολουέζι 70 χιλιόμετρα.
Μέ τήν θεία βοήθεια ἔφθασαν τό ἀπόγευμα στό πρῶτο χωριό. Συγκεντρώθηκαν οἱ Χριστιανοί, τούς ὑποδέχθηκαν, ἐτέλεσαν τόν Ἑσπερινό, στήν συνέχεια τήν ἐξομολόγησι τῶν Πιστῶν καί τήν νύκτα, περί τήν 8ην ὥρα, τήν πνευματική συζήτησι.
Τό πρωΐ ἐτέλεσαν τήν θεία Λειτουργία κι, ἀφοῦ ἔφαγαν κάτι, ξεκίνησαν γιά τό δεύτερο χωριό, τήν Καγκέα. Μά, δέν εἶχαν βγεῖ ἀκόμη ἀπό τό πρῶτο χωριό καί τ᾿ αὐτοκίνητό τους παρουσίασε ἀπανωτές βλάβες. Σταματοῦσε ἐκεῖ πού δέν ὑπῆρχε λόγος. Ἔσβηνε ἡ μηχανή του.
Ἔβγαζαν οἱ Πατέρες μέ τόν ὁδηγό τό φίλτρο τοῦ πετρελαίου, τό καθάριζαν καί πάλιν ἀδύνατον νά ξεκινήσει. Ὅταν ἄναβε ἡ μηχανή, ἐπήγαιναν μέχρι 100 μέτρα καί πάλι τ᾿ αὐτοκίνητο σταματοῦσε.
Ἀπεφάσισαν νά ἐπιστρέψουν στό Κολουέζι. Ἡ πρώτη αἰτία πού βρῆκαν καί τούς ἀνάγκασε νά ἀποφασίσουν τήν ἐπιστροφή, ἦταν ἡ ἑξῆς: Στό τέρμα τοῦ δρόμου, πού εἶναι τό χωριό Μουσοκατάντα, εἶδαν ἀριστερά τους μισογκρεμισμένα κτίρια. Ὁ π. Ἰάκωβος ἐνημέρωσε τούς ἄλλους ὅτι ἐδῶ εἶναι οἱ φυλακές τοῦ προέδρου τοῦ χωριοῦ. Οἱ φυλακισμένοι, κυρίως νέοι μέ βασικά παραπτώματα μικροκλοπές, μένουν μέσα σ᾿ αὐτά τά μπουντρούμια, χωρίς νά ἠμποροῦν νά φύγουν. Τό παράδοξο εἶναι ὅτι στίς φυλακές (μπουντρούμια) οἱ πόρτες καί τά παράθυρα εἶναι ἀνοικτά.
Οἱ φυλακισμένοι εἶναι ἐρμητικά ἀσφαλισμένοι. Πῶς εἶναι δυνατόν αὐτό; Εἶναι δεμένοι μέ ἀόρατα δεσμά. Ὁ πρόεδρος τοῦ χωριοῦ, πού εἶναι ταυτόχρονα καί μάγος, τούς ἔχει δέσει μέ τήν δύναμι τοῦ σατανᾶ. Ἔτσι δέν φοβᾶται μή τοῦ φύγουν. Γι᾿ αὐτό οἱ φυλακές εἶναι ἀφύλακτες ἀπό σιδερόπορτες, σιδηροπαράθυρα καί ἀπό δεσμοφύλακες...
Ὁ παπᾶ Γρηγόριος συνεπέρανε ὅτι ὁ μάγος θά τούς ἐμπόδισε νά ἐπιτελέσουν τό ἔργο τοῦ Θεοῦ καί στίς ἄλλες ἐνορίες. Παρότι, βέβαια, ἡ μαγεία εἶναι ἐκεῖ παντοῦ διαδεδομένη, οἱ ἐκπρόσωποί της δέν ἐμποδίζουν στά φανερά τό ἔργο τῶν Ἱεραποστολῶν. Ἄλλωστε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐφ᾿ ὅσον δέν γνωρίζουν τό περιεχόμενό της καί τήν ἀλήθειά της, τήν θεωροῦν μία ἀπό τίς διάφορες θρησκευτικές Κοινότητες τῶν Προτεσταντῶν καί, φυσικά δέν ἔχουν κάποιο ὄφελος νά τήν πολεμήσουν. Ὅσοι τήν γνωρίζουν τήν σέβονται, τήν φοβοῦνται καί τήν ὑπολογίζουν.                                                  
Ἐπιστρέφοντας μέ τό ἴδιο αὐτοκίνητο οἱ Ἀδελφοί γιά τό Κολουέζι, καθ᾿ ὁδόν ἐξεπλήσσοντο γιά τό «πέταγμα»τοῦ αὐτοκινήτου τους. Ἔτρεχε ὡσάν βολίδα, χωρίς τήν παραμικρή βλάβη. Ἀπέδωσαν λοιπόν, τήν ἀποτυχία γιά τήν συνέχισι τοῦ ἱεραποστολικοῦ τους ἔργου στόν μάγο.
Μετά ἀπό ἕνα μῆνα οἱ ἴδιοι Πατέρες εὑρέθηκαν γιά περιοδεία σέ μιά ἄλλη γειτονική περιοχή, στά χωριά τῆς Μπουκάμα. Ὅταν ἐπέστρεφαν, κάποιος ἀπό τό χωριό Τσιπάγια εἶπε στόν π. Ἰάκωβο τά ἑξῆς:  «Τό γεφύρι τοῦ ποταμοῦ πού χώριζε τά δύο χωριά Καγκέα καί Τσιπάγια, κόπηκε στά δύο καί ἔπεσε μέσα στά νερά». Ξαφνιάσθηκε ἀκόμη πιό πολύ ὁ π.  Ἰάκωβος, ὅταν ἄκουσε τήν ἡμέρα τῆς πτώσεως τῆς γέφυρας. Ἦταν ἡ ἡμέρα ἐκείνη, πρίν ἀπό ἕνα μῆνα, πού ἑτοιμάζοντο οἱ Ἱεραπόστολοι Πατέρες νά περάσουν τήν γέφυρα γιά νά πᾶνε ἀπό Μουσοκατάντα στό χωριό Καγκέα καί μετά στό Τσιπάγια. Ἐάν δέν χαλοῦσε τό αὐτοκίνητο συνεχῶς καί περνοῦσαν οἱ πατέρες τήν ἑτοιμόρροπη γέφυρα, θά ἐχάνοντο μέσα στά νερά τοῦ ποταμοῦ Κόγκο.
Χωρίς ἀμφιβολία ὅλοι μας δοξάσαμε τόν Θεό γιά τήν θαυμαστή αὐτή ἐπέμβασί Του νά διασώσει τούς Πατέρες, τούς λοιπούς συνεργάτες καί τό αὐτοκίνητο ἀπό βέβαιο πνιγμό. Ὁ π. Γρηγόριος μοῦ εἶπε: «Πάρε χαρτί καί μολύβι καί γράφε. Δέν θά πρέπει νά ξεχασθῆ αὐτό τό καταπληκτικό γεγονός τῆς σωτηρίας μας. Δοξασμένο νἆναι τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ μας. Ἀμήν».

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π.Δαμασκηνός - Ἀφρική-Μαγεία