Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Πασχάλιο Μήνυμα 2013 Μητροπολίτου Γλυφάδας Παύλου


ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ
Ἐν Βούλᾳ τῇ  29ῃ  Ἀπριλίου  2013

ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ   2013

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
«Ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε», Ἀναστήθηκε, δέν εἶναι πλέον ἐδῶ τό νεκρό σῶμα, ἀκούστηκε νά λέει ἡ φωνή τοῦ  Ἀγγέλου.
Τό σῶμα δέν ἦταν ἐκεῖ, ἀλλά ὁ χῶρος δέν ἦταν κενός. Δέν ὑπάρχει  τίποτε κενό σέ ὅλη τήν κτίση.
«Ὁ πανταχοῦ Παρών καί τά πάντα Πληρῶν» δέν ἀφήνει  κενά.
Τά πάντα γεμίζουν ἀπό φῶς. Ὅπου ὑπάρχει φῶς, δέν ὑπάρχει κενό, κι ἐπειδή ὁ Χριστός, εἶναι
«Φῶς ἐκ Φωτός», ὅλο τό σύμπαν, καί πέρα ἀπό τό σύμπαν, εἶναι πλῆρες φωτός.
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».
«Ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε»,  λένε οἱ  Ἄγγελοι καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, συγγραφέας τοῦ Κανόνος τῆς ἑορτῆς τονίζει:

Η Οσία Κασσιανή η υμνογράφος. Πρωτοπ. Άγγελος Αγγελακόπουλος


Η Οσία Κασσιανή η υμνογράφος

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Εν Πειραιεί 30-4-2013
Πολλά και ποικίλα τα ονόματα, με τα οποία αναφέρεται η οσία Κασιανή στα χειρόγραφα. Κασιανή και Κασσιανή, Κασία και Κασσία, Εικασία και Ικασία. Στους βυζαντινούς χρονογράφους αναφέρεται ως Εικασία[1], ως Ικασία[2] και ως Κασία[3]. Γι’ αυτό, το σωστό είναι να γράφεται με ένα σίγμα. Σε χειρόγραφα εκκλησιαστικών ύμνων, αργότερα, και σε ποιητικές ανθολογίες, που περιλαμβάνουν και δικά της έργα, η ποιήτρια αναφέρεται και ως Κασσία, Κασία, Κασιανή, Κασσιανή, Εικασία, Ικασία, ακόμη και Ταϊσία. Το έτος γεννήσεως και θανάτου, η οικογένεια και ο τόπος καταγωγής της είναι άγνωστα.
Οσία Κασιανή και βασιλεύς Θεόφιλος

Η ιστορία την συνδέει με τον βασιλέα Θεόφιλο (829-842). Ο χρονογράφος Γεώργιος Μοναχός ή Αμαρτωλός, που έζησε τον 9ο αιώνα[4], γράφει ότι η μητέρα του αυτοκράτορα, ή κατ’ άλλους η μητρυιά Ευφροσύνη[5], θέλησε ο υιός της Θεόφιλος να βρει την κατάλληλη σύζυγο, διαλέγοντας μεταξύ πολλών νεανίδων, που συγκεντρώθηκαν στα ανάκτορα. Σ’ αυτήν, που θα του άρεσε περισσότερο, του έδωσε η μητέρα του να της προσφέρει ένα χρυσό μήλο. 

Το τροπάριον της Κασσιανής από τη χορωδία «Εν Ψαλτηρίω»


Τῆς προδοσίας τὸ φίλημα. Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου


Τῆς προδοσίας τὸ φίλημα

Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου.Πρ. Ἱεροῦ Ναοῦ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Πειραιῶς 

Ὅπως ἀναφέρει ὁ εὐαγγελιστής: «Τότε πορευθεῖς εἷς των δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπε. Τί θέλετε μοὶ δοῦναι καὶ ἐγὼ ὑμὶν παραδώσω αὐτὸν» (Ματθ.26,14-15). «Τότε πορευθεῖς…», δηλαδὴ πότε; Ὅταν ἡ πόρνη γυναίκα, γιὰ τὴν ὁποία κάνει λόγον ὁ εὐαγγελιστὴς στοὺς προηγούμενους στίχους, πλησίασε τὸν Χριστὸν καὶ ἄδειασε τὸ πολύτιμο μύρο, ποὺ εἶχε μαζί της πάνω στὴν κεφαλὴ τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ δείξει ἔτσι μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ἀφ’ ἑνὸς μὲν τὴν βαθειὰ μετάνοιά της γιὰ τὴν μέχρι τότε ἁμαρτωλὴ καὶ ἄσωτη ζωή της, ἀφ’ ἑτέρου δὲ τὴν πίστη, τὴν λατρεία καὶ τὴν ἀγάπη της πρὸς τὸν Διδάσκαλο.

Ἕνα ἀπὸ τὰ συγκλονιστικότερα γεγονότα τοῦ Θείου Πάθους ἀποτελεῖ χωρὶς ἀμφιβολία ἡ πράξις τῆς προδοσίας τοῦ Ἰούδα, ἀφοῦ ἕνα μεγάλος μέρος τῶν τροπαρίων τοῦ ὄρθρου τῆς Μεγάλης Τετάρτης, τῆς Μεγάλης Πέμπτης καὶ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς ἀναφέρονται ἀκριβῶς στὸ γεγονὸς αὐτό. Ἕνα γεγονός, τὸ ὁποῖο ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος περιγράφει μὲ σπάνια δεξιοτεχνία καὶ θεολογικὴ δύναμη ὡς τὸ στυγερότερο καὶ πλέον ἀποτρόπαιο ἔγκλημα, ποὺ γνώρισε ποτὲ ἡ ἀνθρωπότητα.

"…Και υμάς διώξουσι". Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου


"…Και υμάς διώξουσι" 

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί βιώνουν φέτος το Πάθος και την Ανάσταση του Σωτήρα των ανθρώπων Ιησού Χριστού, την ώρα που στη σπαρασσόμενη  Συρία ο Μητροπολίτης Χαλεπίου  κ. Παύλος κι ένας ακόμη Επίσκοπος έπεσαν θύματα απαγωγής από μασκοφόρους ισλαμιστές αντάρτες και παραμένουν σε ομηρία.
 Έως τώρα δεν υπάρχει κάτι νεότερο για την τύχη τους κι αν ζουν ή τους εκτέλεσαν οι απαγωγείς τους. Την περασμένη Παρασκευή προς το Σάββατο 27 Απριλίου τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Χαλεπίου ολονυχτία κατά την οποία ιδιαίτερες ήσαν οι δεήσεις των πιστών, που είχαν πλημμυρίσει το ναό, υπέρ της απελευθέρωσης των δύο Χριστιανών κληρικών.
Ολονυχτία τελέστηκε και το Σάββατο προς την Κυριακή των Βαϊων, 28 Απριλίου, στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου, στην οποία προέστη ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης, του οποίου κατά σάρκα αδελφός είναι ο Μητροπολίτης Χαλεπίου, καθώς και στον Πατριαρχικό Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό.

Ὁ Βαλέριος Γκαφένκου


 Ὁ Βαλέριος Γκαφένκου
Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος
Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Μεταξύ τῶν λεγεωναρίων πού εἶχαν κι αὐτοί φθάσει στίς φυλακές τοῦ Ἀϊούντ ἀπό ὅλες τίς πόλεις τῆς Χώρας, ξεχώριζε ἀνάμεσα σέ ἄλλους ἕνας πού ἦταν ψηλός, ὄμορφος, μέ βαθειά γαλανά μάτια. Ὠνομαζόταν Βαλέριος Γκαφένκου. Εἶχε γεννηθεῖ στήν Μπεσαραμπία (σημερινή ρωσική Μολδαβία), τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου 1921).
Ὁ πατέρας του, ὁ Βασίλειος Γκαφένκου, ἦταν λόγιος καί εἶχε ἀγωνισθεῖ, σάν βουλευτής στό Συμβούλιο τῆς Χώρας, γιά τήν ἕνωση τῆς Μπεσαράμπιας μέ τήν Ρουμανία.
Ὕστερα, ὅμως, ἀποχώρησε στό νοικοκυριό του, ἐπειδή δέν συμφωνοῦσε μέ τήν αἰσχροκερδῆ πολιτική πού κυβερνοῦσε στήν Χώρα του. Ἡ οἰκογένεια του ἦταν μιά φωλιά χαρᾶς καί εὐυφροσύνης.
Τό 1940, ὅμως, ἡ Μπεσαράμπια καταπατήθηκε ἀπό τόν Ἐρυθρό ρωσικό Στρατό. Ὁ Βασίλειος ἦταν συλλογισμένος, τό ἴδιο καί ὁ  Βαλέριος.
- Τί θά κάνουμε, μπαμπᾶ; Τόν ρώτησε.
-Παιδί μου, τοῦ εἶπε ὁ Βασίλειος, ἡ οἰκογένεια μας εἶναι αἰχμάλωτη. Ἐγώ δέν μπορῶ νά ἐγκαταλείψω τήν οἰκογένεια. Ἐμένα δέν θά μέ συγχωρέσουν διότι ἔχω ψηφίσει τήν ἕνωση τῆς Μπεσαράμπιας μέ τήν Ρουμανία. Ἀπό ἐδῶ δέν γίνεται νά κάνουμε τίποτε γιά τήν Μπεσαράμπια. Καλύτερα ἐσύ νά φύγεις στήν Ρουμανία. Θά δεῖς ἐκεῖ τί μπορεῖ νά γίνει.
- Μπαμπᾶ! ...

Ἔφυγε κόρη παραδεισένια. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες


Ἔφυγε κόρη παραδεισένια

Εἶχα τήν τιμή, θυμᾶμαι, νά τῆς δώσω τήν ἱερατική-γεροντική εὐλογία μου. Ὁ ὑπεύθυνος τῆς Ἱεραποστολῆς μας, ἀρχιμ. π. Μελέτιος Γρηγοριάτης, ἔλειπε στό Λουμπουμπάσι, προκειμένου νά λειτουργήσει στήν Ἑλληνική Κοινότητα, τήν μεγάλη Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.
Ἦταν ἡ 26η Μαρτίου τοῦ τρέχοντος ἔτους 2002. Τό σούρουπο εἶχε ἔλθει νά παραδώσει τήν σκυτάλη στήν νύκτα. Ἡ Διευθύντρια-Μητέρα τοῦ οἰκοτροφείου Θηλέων, τό ὁποῖο λειτουργεῖ παράλληλα μέ τό ἐν σπαργάνοις Μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, στήν συνοικία Καμανιόλα Μανίκα τοῦ Κολουέζι, ὁσιωτάτη γερόντισσα Θέκλα Μοναχή, ἔφερε τήν κόρη κοντά μου καί μοῦ εἶπε: "Νά εὐλογήσετε τήν Γλυκερία, γιατί αὔριο θά χειρουργηθῆ γιά σκωληκοειδίτιδα".
Ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν, ἀμίλητη ἔσκυψε, ἡ χαριτωμένη κόρη καί πῆρε τήν ἱερατική εὐλογία. Δέν τήν ἐγνώριζα. Στό μισοσκόταδο μόλις καί διέκρινα τό πρόσωπό της, ἀνάμεσα στά ἄλλα κορίτσια, πού τήν εἶχαν περικυκλωμένη, τά μάτια τους γεμᾶτα  τρυφερή στοργή. Τῆς εὐχήθηκα «καλή ἐπιτυχία» καί τῆς εἶπα νά μή φοβᾶται. Μέ τό ὕφος της ἔδειξε ὅτι μᾶλλον δέν συμμερίσθηκε τήν αἰσιόδοξη προτροπή μου.
Ἡ Γερόντισσα ἔβαλε «τά παιδιά της» στό μικρό πουλμανάκι τῆς Μονῆς καί τράβηξαν γιά τήν κλινική τοῦ ἰθαγενοῦς ἰατροῦ Μουλόλο, ὅπου θά ἑτοιμαζόταν γιά τήν ἐγχείρησί της...

Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης (+ 1907 - 1977) Μέρος ΣΤ'. Τελευταῖο


Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης  (+ 1907 - 1977)
Μέρος ΣΤ'
   
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

῾Η τελευταία μου ἐπίσκεψις στό κελλί τοῦ Γέροντος Σωφρονίου.
-Εὐλογεῖτε, Γέρο Σωφρόνιε.
-῾Ο Χριστός καί ἡ Παναγία νά σέ εὐλογοῦν.
-Πῶς πάει τό κουράγιο σου;
-Γρήγορα θά φύγω. Ἐλπίζω στήν Παναγία μας, τό Προπύργιο τῶν Ὀρθοδόξων καί τήν ἀκαταμάχητη Προστασία μας, ὅτι θά μέ βοηθήσῃ στήν ὥρα τοῦ θανάτου μου.
-῞Οταν πᾶς, Γέροντα, ἐπάνω στόν Παράδεισο, νά θυμᾶσαι καί ἐμᾶς τούς ἀδελφούς σου πού ζήσαμε ἐδῶ μαζί 13 χρόνια.
-Μή λέγεις τέτοια λόγια. Δέν εἶμαι ἄξιος ἐγώ νά προσευχηθῶ γιἀ σᾶς, διότι εἶμαι βρῶμα καί δυσωδία. Εἶμε πόρνος καί ὁ πάτος τῆς κολάσεως. Μά ἄν μέ ἐλεήσῃ ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας, πῶς θά μπορέσω νά ξεχάσω ἐσᾶς τά νέα Καλογέρια τῆς Μονῆς μας;
-Τί νά κάνουμε γιά νά σωθοῦμε, πάτερ Σωφρόνιε;
-Μή κάνετε τέτοιες ἐρωτήσεις, γιατί ρίχνετε τόν ἄλλον στήν ὑπερηφάνεια καί στήν κενοδοξία. Ποῖος εἶμαι ἐγώ πού θά σᾶς συμβουλεύσω; Μά ἄν θέλετε νά γίνετε καλοί Μοναχοί, νά κάνετε τά κομποσχοίνια σας, νά μισῆτε τήν ὑπερηφάνεια, ν᾿ ἀποφεύγετε τά ἀξιώματα καί τά κοσμικά μεγαλεῖα, διότι αὐτά βυθίζουν τόν ἄνθρωπο στήν ἀμετανοησία.

Ηχητικό Αγιολόγιο 30 Απριλίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 30 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

30 Απριλίου Συναξαριστής


Μεγάλη Τρίτη, Ἰακώβου Ἀποστόλου, Μαξίμου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰσιδώρου, Ἠλία καὶ Παύλου, Ἀφροδισίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ τριάντα Μαρτύρων, Δονάτου Ἐπισκόπου Εὐροίας, Λαυρεντίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Ἐρκονγουάλδου Ἐπισκόπου Λονδίνου, Κλήμεντος Ὑμνογράφου καὶ Ὁμολογητού, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Βασιλέως Ἱερομάρτυρα, Σίμωνος Μητροπολίτου Μόσχας, Ἰγνατίου Ἐπισκόπου, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Νικήτα, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἀργυρῆς Νεομάρτυρος.


Μεγάλη Τρίτη

Κατά την Μ. Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση (α) της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Επίσης μας καλεί, (β) φέρουσα ενώπιό μας και τη παραβολή των ταλάντων, να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός. 
Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το εκούσιο Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Μια από αυτές, τη σημερινή των δέκα παρθένων, την είπε για να παρακινήσει μεν όλους προς την ελεημοσύνη, αλλά και να διδάξει όλους μας να είμαστε έτοιμοι πριν μας προλάβει το τέλος του θανάτου. Επειδή έχει πολλή δόξα η παρθενία (πραγματικά είναι μεγάλο κατόρθωμα!) και για να μη βρεθεί κάποιος που κατορθώνει αυτό το μεγάλο έργο, αλλά παραμελεί τα άλλα και ιδίως την ελεημοσύνη, προβάλλει αυτή τη παραβολή.

Οἱ πρῶτοι πειρασμοί τοῦ Δοκίμου Κωνσταντίνου. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.


Οἱ πρῶτοι πειρασμοί τοῦ Δοκίμου Κωνσταντίνου
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
Κεφάλαιο δεύτερο. 

 
῞Οταν ὁ ἀδελφός Κωνσταντῖνος ἦτο τσοπάνης μέ τά βόδια τῆς Μονῆς, ἔμενε στό κελλί μ' ἕναν ἄλλο 'Αδελφό, ὀνόματι Νικόλαο, στόν ὁποῖον τοῦ ἄρεσε πολύ ἡ τάξις καί ἡ καθαριότης. ῞Οταν ἐπέστρεψε κάποτε ἀπό τό διακόνημα ὁ Κωνσταντῖνος, ἔβγαλε τά τσαρούχια του ἔξω καί μπῆκε μέσα στό κελλί, χωρίς νά τινάξη τά ροῦχα του. 'Ο Δόκιμος Νικόλαος, ὅταν τόν εἶδε, τοῦ ἔδωσε μία μέ τό χέρι, διότι δέν διατηροῦσε τήν καθαριότητα.
Τότε ὁ Κωνσταντῖνος ἐπῆγε στούς μεγαλυτέρους 'Αδελφούς, ξυπόλυτος καί μισόγυμνος, ὅπως ἦτο, καί τούς εἶπε αὐτό πού τοῦ συνέβη, ἐνῶ αὐτοί τόν ἐπέπληξαν λέγοντάς του: «'Αδελφέ Κωνσταντῖνε, ποῦ εἶναι οἱ πληγές τοῦ Χριστοῦ στό σῶμα σου;»
'Αργότερα μᾶς ἔλεγε ὁ π. Κλεόπας: «Νά, πῶς μέ παρηγόρησαν οἱ μεγαλύτεροι 'Αδελφοί μου! καί μή ἔχοντας καταφύγιο, μ' ἐπῆρε ὁ ἀδελφός Βασίλειος, ὁ μελισσοκόμος τῆς Σκήτης, καί μέ φιλοξένησε γιά λίγο καιρό σέ μιά ἀποθήκη, ὅπου διατηροῦσε τίς κυψέλες».
Μᾶς ἔλεγε ἀκόμη ὁ π. Κλεόπας:«῞Οταν ἤμουν νεαρός, ἐρχόμουν ἀπό τόν σταῦλο τό βράδυ κι ἀναπαυόμουν μέχρι τά μεσάνυκτα. Εἴμασταν τέσσερεις ὑποτακτικοί στόν προϊστάμενό μας Πέτρο Γκανέα. Αὐτός εἶχε τό κελλί του καί ὅλοι ἐμεῖς κοιμώμασταν κάτω στήν ψάθα, διότι τά κελλιά μας ἦσαν πολύ μικρά. ῏Ηταν ὁ Συμεών, ὁ Νέστωρ, ὁ Παῦλος κι ἐγώ.
«῎Αϊντε, Κώστα, Νέστορ, Συμεών, Παῦλε, δέν ἀκούσατε τήν φωνή τοῦ 'Αρχαγγέλου;» ῏ Ηταν ἡ νυκτερινή  καμπάνα γιά τήν 'Ακολουθία. «Μή τεμπελιάζετε! ῎Αϊντε στήν προσευχή!» Μᾶς καλοῦσε στήν προσευχή, διότι, ἄν δέν ἐπηγαίναμε στόν ῎Ορθρο, τήν ἡμέρα ἐκείνη δέν μᾶς ἔδιναν φαγητό.

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ὁ πατήρ Κυριακός. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος. Μέρος Γ'


Ὁ πατήρ Κυριακός. Μέρος Γ'
   Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα 

Ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος ἦταν πολύ μορφωμένος, πρύτανις τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας καί πολυγραφότατος συγγραφέας.  Διάβασα ἀργότερα πολλά βιβλία του. Ἦταν ὅμως καί πολύ ἐνάρετος.  Μέ ἀγάπησε δυνατά.  Τοῦ διηγήθηκα τή ζωή μου, τήν ἀπάτη πού ἔκανα γιά νά βαπτιστῶ, τήν κατοπινή θαυμαστή μεταστροφή μου καί τό πῶς ἄρχισε νά μέ βασανίζει καί νά μέ καίει ἡ ἐπιθυμία νά γίνω σάν τόν μπάτουσκα Νέστορα, πού μέ βάπτισε, δηλαδή μοναχός καί ἱερέας.»
Ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος μέ χειραγώγησε πνευματικά γιά ἕνα χρόνο. Δέν τόν ἐπηρέασαν οἱ ἱκεσίες καί τά κλάματα. Ἤθελε πρῶτα νά ἐξακριβώσει τήν καθαρότητα καί σταθερότητα τοῦ ζήλου μου. Ἔπειτα μ’ ἔκειρε μοναχό, δίνοντάς μου τό ὄνομα τοῦ μεγάλου ἀναχωρητῆ ὁσίου Κυριακοῦ.»
Ἡ μέρα τῆς κουρᾶς μου ἦταν ἡ πιό μεγάλη, ἡ πιό εὐτυχισμένη μέρα τῆς ζωῆς μου. Μέ πόση χαρά, μέ πόση συγκίνηση, μέ πόσο δέος πλησίασα γιά νά λάβω τό ἀγγελικό σχῆμα, ἐνῶ οἱ χοροί ἔψαλλαν: «Ἀγκάλας πατρικάς, διανοῖξαι μοι σπεῦσον, ἀσώτως τόν ἐμόν κατηνάλωσα βίον....».
Μέχρι σήμερα ἠχεῖ στ’ αὐτιά μου ἡ ἐρώτηση του ἐπισκόπου, ἀπό τήν ἀκολουθία τῆς κουρᾶς: «Ὑπομένεις πᾶσαν θλῖψιν καί στενοχωρίαν τοῦ μονήρους βίου διά τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν;» Καί ἡ σταθερή, ἡ ἀταλάντευτη ἀπάντησή μου, ἡ ἀπάντηση ἑνός πρώην θεομπαίχτη καί δαιμονολάτρη, ἦταν: «Ναί, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντός μοι, τίμιε πάτερ!».

«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, .. συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν..»


 «Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς»

Φτάσαμε, με τη χάρη του θεού, στην Αγία Μεγάλη εβδομάδα. Μεγάλη, γιατί τα γεγονότα που εξιστορεί είναι μεγαλειώδη και τα νοήματα που εμπεριέχει , ζωτικής σημασίας για την σωτηρία μας. Το απόσπασμα από το τροπάριο που παραθέτουμε, και περιέχεται στην ακολουθία της Μεγάλης Δευτέρας μας καλεί να ακολουθήσουμε το Χριστό και να  σταυρωθούμε κι εμείς μαζί του.
Όχι φυσικά κυριολεκτικά, όπως λανθασμένα κάποιοι το ερμηνεύουν και οδηγούνται, σε χώρες παραδείγματος χάριν όπως η Νότια Αμερική ή οι Φιλιππίνες, στο να καρφωθούν πάνω σε σταυρό νομίζοντας πως έτσι συμμετέχουν στο πάθος του Κυρίου.
Ο Χριστός δεν θέλει αυτό από εμάς. Θέλει κάτι πολύ πιο σημαντικό και ασύγκριτα πιο δύσκολο.

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς: «Οφείλουμε να ευγνωμονούμε τους συνανθρώπους μας»


Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη 29η Απριλίου 2013
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς: «Οφείλουμε να ευγνωμονούμε τους συνανθρώπους μας»

Εγκάρδια και συγκινητική είναι η συμπαράσταση των χριστιανών στο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, τόσο στα συσσίτια, όσο και στα κοινωνικά παντοπωλεία, που έχουν ως σκοπό να ανακουφίσουν τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, μπροστά σε αυτή την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην τοπική μας Εκκλησία θέλησε να επικοινωνήσει με τους πιστούς και να εκφράσει τις ευχαριστίες του και την ευγνωμοσύνη του για την ανταπόκρισή τους.
Με το εγκύκλιο σημείωμα που απέστειλε και θα αναγνωσθεί στους Ιερούς Ναούς το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης εκφράζει τις ευχαριστίες του και τονίζει ότι η τοπική μας Εκκλησία θα παραμείνει κοντά στον πονεμένο άνθρωπο και θα τον στηρίζει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Ολόκληρο το κείμενο της Εγκυκλίου είναι το εξής:
«Η ευγνωμοσύνη είναι μεγάλη και θεάρεστη αρετή. Οφείλουμε να ευχαριστούμε, να ευγνωμονούμε και να μη λησμονούμε όλους τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι προσφέρουν μάλιστα ανιδιοτελώς την αγάπη τους, τον κόπο τους, τα αγαθά τους στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας μας.
Το βλέπουμε, το ζούμε καθημερινώς. Η αποστασία μας, η πνευματική κρίσι στην οποία φθάσαμε, ένεκα της ανυπακοής μας στο θέλημα του Θεού, εδημιούργησαν οικονομική κρίσι, δυσπραγία και έλλειψι υλικών αγαθών, ανάγκη εξευρέσεως και των πλέον αναγκαίων.

187η Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου


 Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη 27η Απριλίου 2013
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

187η Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου

Με ξεχωριστή λαμπρότητα η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου τιμά την Επέτειο της Εξόδου της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων.
Στην φετινή 187η Επέτειο συμμετέχουν – προσκεκλημένοι του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Κοσμά – οι Μητροπολίτες Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας.
Σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, με λιτανευτική πομπή έγινε η μεταφορά της Εικόνας της Εξόδου και του Σταυρού Ευλογίας του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ από το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, με την συμμετοχή του Μητροπολίτου μας κ. Κοσμά και των αρχών της Ιεράς Πόλεως.

«᾽Ιδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται» (σκέψεις τῆς Μεγάλης Δευτέρας) τοῦ π. Σταύρου Τρικαλιώτη


«᾽Ιδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται» (σκέψεις τῆς Μεγάλης Δευτέρας) τοῦ π. Σταύρου Τρικαλιώτη

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός». Στἠν σιγαλιά τοῦ βραδιοῦ, ἐκεῖ πού οἱ αἰσθήσεις ἡσυχάζουν ἀπό τήν τύρβη τῆς ἡμέρας καί ἀδρανοποιοῦνται οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί γλυκός ἔρχεται ὁ ὕπνος «πρὸς ἀνάπαυσιν τῆς ἡμετέρας σαρκός», γίνεται ἡ ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη τοῦ Νυμφίου.

Τὀ ὅλο τροπάριο παραπέμπει στήν σχετική καινοδιαθηκική περικοπή τῆς Παραβολῆς τῶν δέκα Παρθένων. Ὁ Κύριος μᾶς προειδοποιεῖ καί μᾶς προτρέπει: «Γρηγορεῖτε (=ἀγρυπνεῖτε) οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται». Ὁ Κύριος κάνει μία ἀντιδιαστολή μεταξύ τοῦ «μακαρίου δούλου» πού ἐργάζεται φιλότιμα καί φέρεται ἄψογα στούς συνδούλους πού τοῦ ἐμπιστεύτηκε καί ἀπό τήν ἄλλη μᾶς παρουσιάζει το πρότυπο τοῦ «κακοῦ δούλου», πού φέρεται μέ σκληρότητα στούς συνδούλους του.
Ὁ πονηρός αὐτός δοῦλος σκέπτεται ὅτι ὁ Κύριός του ἀργεῖ νά ἔλθει («χρονίζει») καί τό ρίχνει στό φαγητό καί τό ποτό μαζί μέ αὐτούς πού μεθοῦν. Ὁ Κύριος ὅμως θά ἔλθει σέ ὥρα πού ἐκεῖνος ἀγνοεῖ καί θά τόν τιμωρήσει τοποθετώντας τον στό μέρος τῆς τιμωρίας τῶν ὑποκριτῶν, ὅπου θά κλαίει καί θά τρίζουν τά δόντια του.

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ: Ἀπάντηση στίς συκοφαντίες τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς»


Ἀπάντηση στίς συκοφαντίες τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» !

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 29ῃ Ἀπριλίου 2013
   Διακονῶν τόν λαό τοῦ Θεοῦ εἶμαι ὑποχρεωμένος νά τόν προστατεύω ἀπό τήν παραχάραξη τῆς ἀλήθειας καί ἀπό τήν κίβδηλη πραγματικότητα. Αὐτό εἶναι τό χρέος κάθε Ὀρθοδόξου Ἱεράρχη. Γι’ αὐτό τό λόγο ὀφείλω νά ἀπαντήσω στίς συκοφαντίες πού ἐκτοξεύθησαν ἀπό τόν Γεν. Γραμματέα τοῦ κόμματος Λαϊκός Συναγερμός «Χρυσή Αὐγή» κ. Νίκο Μιχαλολιάκο στόν τηλεοπτικό σταθμό Kontra  καί ἀπό τόν Βουλευτή Ἐπικρατείας κ. Χρῆστο Παππᾶ στό ἱστολόγιό του, ὅτι δῆθεν ἐνεργῶ ὡς ἐντολοδόχος διεθνιστικῶν Σιωνιστικῶν κέντρων ἐπειδή διαμαρτυρήθηκα γιατί μέ πασίδηλες καί ὁμολογημένες ἐνέργειες καί δηλώσεις βουλευτῶν τους, τίς ὁποῖες πλήρως καλύπτουν οἱ ἀνωτέρω, ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ πολιτικός τους χῶρος ἀγωνίζεται γιά τήν ἐπιβολή τοῦ νεοπαγανισμοῦ τῆς Νέας Ἐποχῆς καί ὅτι ἐμφορεῖται ἀπό τίς ἰδεοληψίες τῶν σατανιστῶν ἀποκρυφιστῶν ὅπως ὁ Ἑωσφοριστής Ἄλιστερ Κρόουλι, ὁ Οὐίλιαμ Γιέιτς, ὁ Ἐντουαρτν Λῦτον, ὁ Ἄρθρουρ Μάχεν, ὁ Σάξ Ρόμερ, ὁ Ἄλτζερνον Μπλάκγουντ, ὁ Τσάρλς Οὐίλιαμς, ὁ Ὄστιν Σπέαρ, ὁ Οὐίλιαμ Χόρτον, ὁ Ἴσραελ Ριγκάρντι, ὁ Ζεράρ Ἀνκώς, κἄ.

Κατά τό παρελθόν ὁ Νίκος Μιχαλολιάκος προλογίζοντας τό βιβλίο τοῦ Ὀδυσσέα Πατεράκη, ἐκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, «Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου», «Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία» ἔγραφε: «Ἐκεῖνο ὅμως προσωπικῶς τό ὁποῖο περισσότερο τιμῶ εἰς “τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου” εἶναι ἡ πνευματική τόλμη καί ἡ ἰδεολογική συνέπεια.

Στη μνήμη σου. (Αφιερωμένο στην μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος Ιακώβου)


Στη Μνήμη σου. (Αφιερωμένο στην μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος Ιακώβου)

Γιορτή του Ευαγγελισμού
Του Αρχαγγέλου τη μέρα
Σε κάλεσε κοντά στον Γιό της
Η Πάντων Πλατυτέρα.
***

Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς


Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου
Μὲ ῥωτᾶς, σεβαστὴ ἀδελφή, γιά τοὺς τρεῖς χιτῶνες μὲ τοὺς ὁποίους ἦταν ντυμένος καὶ σκεπασμένος ὁ Κύριος κατά τὸ διάστημα ἀρκετῶν ὡρῶν τή Μεγάλη Παρασκευή. Γιατὶ ὁ Πιλᾶτος τὸν ἔντυσε μὲ πορφυρὸ χρῶμα; Γιατὶ ὁ Ἡρώδης τὸν ἔντυσε μὲ λευκὸ χρῶμα; Καὶ γιατὶ οἱ ἐκτελεστὲς ἐπίσης λίγο πρὶν Τὸν θανατώσουν Τὸν ἔντυσαν πάλι μὲ τὸν δικὸ Του χιτῶνα;

Ὅλα ὅσα συνέβησαν κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχουν μεγάλη σημασία, ὅλα ἀποκαλύπτουν κάποια ἀλήθεια καὶ χρησιμεύουν ὡς δίδαγμα στούς ἀνθρώπους. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ τὰ διδάγματα εἶναι ἄμεσα καὶ ἐμφανῶς ἀντιληπτά, ἐνῶ κάποια ἄλλα εἶναι ἔμμεσα καὶ μὲ παραστάσεις πού χρήζουν ἑρμηνείας. Τὸ σκέπασμα τοῦ Χριστοῦ μὲ τρεῖς χιτῶνες ἀνήκει σ’ αὐτὴν τή δεύτερη κατηγορία διδαγμάτων.

Ὁ Πορφυρὸς χιτῶνας εἶναι ὁ χιτῶνας τοῦ Ῥωμαίου αὐτοκράτορα. Ὅταν ὁ Κύριος εἶπε στόν Πιλάτο ὅτι τὸ βασίλειό Του «οὔκ ἐστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωά. 18, 36) αὐτὸ φάνηκε στό ὑλιστικὸ πνεῦμα τοῦ Ῥωμαίου ἀξιωματούχου ὡς ἀνοησία καὶ ὡς ἐμπαιγμὸς τῆς αὐτοκρατορικῆς ἀξιοπρέπειας.
Γι’ αὐτὸ οἱ στρατιῶτες τοῦ Πιλάτου ἔντυσαν τὸν Χριστὸ μὲ πορφυρὸ χιτῶνα ‒δηλαδή μὲ τὸν πιὸ εὐτελῆ πού μποροῦσαν νά βροῦν‒ γιά νά τὸν χλευάσουν ἀποκαλώντας Τον βασιλιά. Ἀλλὰ καὶ μόνον αὐτὸς ὁ χιτῶνας αὐτοκρατορικοῦ χρώματος μαρτυρεῖ γιά τὸν Κύριο, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι πράγματι Βασιλιάς.

Ἡ ἀναγέννηση.


Ἡ ἀναγέννηση
Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος
Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Νά ἐπιστρέψουμε, ὅμως, στό Αϊούντ. Τό σύστημα ἦταν ἄγριο, τό φαγητό ἦταν ἄθλιο, ἡ ἀπομόνωση δύσκολη, τό νερό πάγωνε μέσα στά κρατητήρια μας. Ὁ στρατιωτικός δικαστής μᾶς τρομοκρατοῦσε.  Κανένας, καμμιά δύναμη ἀπό τήν Χώρα (Ρουμανία)  ἤ ἀπό τό Ἐξωτερικό δέν μᾶς στήριξε.
Τότε ἀνακαλύψαμε πνευματικά τόν Χριστό. Μολονότι μελετούσαμε πολύ, ἡ κυρία μας ἀπασχόληση ἦταν ἡ πνευματική. Προσευχόμασταν πολύ, ἐξωμολογούμασταν ὁ ἕνας στόν ἄλλον τήν ἐσωτερική μας κατάσταση καί τίς προσπάθειές μας γιά τήν τελειότητα. Καί ἔτσι φτάσαμε ν᾿ἀποκτήσουμε συνείδηση τῆς ἁμαρτίας, νά κλαῖμε πικρά γιά τά παλαιά μας σφάλματα καί γιά τίς ἁμαρτίες τῆς κοινωνίας. Ἐπιθυμήσαμε  νά ζοῦμε χριστιανικά, ξέροντας ὅτι μέχρι τόν θάνατο του ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἀγναντεύει τήν ψυχή  του, ἄν ζῆ ἤ ὄχι  ἐν Χριστῶ.
Ὅσον ἀφορᾶ γιά μένα, κάποιος μπορεῖ νά πιστέψει ὅτι ἐγώ ἔφτασα στόν Χριστό λόγῳ τῆς ἀπερίγραπτης θλίψης μέ προϋποθέσεις σκληρῆς ἀπομόνωσης, ἀλλά δέν εἶναι καθόλου ἔτσι. Εἶχα μέσα μου μερικές ἁμαρτίες τῆς νεότητάς μου οἱ ὁποῖες μέ δυσαρεστοῦσαν καί δέν μποροῦσα ὅμως νά τίς ἐξομολογηθῶ, παρόλο πού ἦταν συνηθισμένα στόν κόσμο πράγματα. Ὑπῆρχε μέσα μου μιά διαμάχη μεταξύ Θεοῦ, τόν ὁποῖο πίστευα, καί τοῦ ἀνθρώπου πού ἐγώ ἤμουνα.

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου.Μέρος ΣΤ'. Ρουμάνοι Μοναχοί


Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου
Μοναστήρι Σέκου νομοῦ Νεάμτς (1887-1945). Μέρος ΣΤ'

Ὁ π. Βικέντιος δέν δεχόταν χρήματα στό κελλίο του γιά τήν μνημόνευσι ὀνομάτων.
-Πήγαινέ τα στό παγκάρι τῆς ἐκκλησίας, τούς ἔλεγε.
Ἐάν κάποιος ἐπήγαινε στήν τράπεζα καί δέν ἔτρωγε, τόν ἐπλησίαζε στό τέλος καί μέ γλυκειά φωνή, τόν ἐρωτοῦσε:
-Γιατί, ἀδελφάκι μου, δέν ἔφαγες; Ἰδού, ἐγώ εἶμαι ὁ πατέρας σου. Τί θέλεις νά σοῦ δώσω;
-Συγχώρεσέ με, πάτερ, ἐχόρτασα.
-Ἔτσι, πατέρες. Αὐτή  εἶναι ἡ καλλίτερη νηστεία, νά σηκώνεσθε ἀπό τό κρεββάτι, χωρίς νά εἶσθε χορτασμένοι. Κανείς δέν σᾶς ἀπαγορεύει νά φᾶτε. Ὅμως τότε θά ἔχετε μισθό, ὅταν νηστεύετε, ἔχοντας ἕνα κομμάτι ψωμί στόν κόρφο σας. Ἐάν νηστεύετε ἀπό φόβο πρός τόν Γέροντά σας ἤ δέν ἔχετε τί νά φάγετε, αὐτό εἶναι ἀναγκαστική νηστεία, πού δέν γίνεται ἀπό ἀγάπη. Καί ὁ Θεός τόν καλόν ἀγωνιστή τόν ἀνταμείβει...
Ἦλθαν μερικοί ἐπισκέπτες καί ἐρωτοῦσαν: Ποῦ εἶναι ὁ πατήρ ἡγούμενος;
-Ὁ πατήρ ἡγούμενος, τούς ἔλεγε, ἔχει πάει μέ τούς μοναχούς του σέ ἐξωτερικά διακονήματα.
Καί ὅλοι τόν ἐπίστευαν, διότι φοροῦσε ταπεινά ροῦχα σάν ἕνας πτωχός καί ἁπλοϊκός μοναχός.
Ὁ π. Βικέντιος ἦτο ἕνας ἀληθινός μοναχός. Δέν ἐπέρασε ἀπό τότε ἄλλος σάν κι αὐτόν. Ἡ μεγαλύτερη ἀρετή του ἦτο ὅτι δέν κατέκρινε ποτέ κανέναν, ὅ,τι ἁμάρτημα, ἄν ἐγνώριζε, ὅτι εἶχε κάνει. Προσευχόταν γι᾿αὐτόν καί ἐνίοτε μέ δάκρυα.

Η εμφάνιση της Θεοτόκου. Θαύματα και αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία


Η εμφάνιση της Θεοτόκου

   Ζούσε στη χώρα των Αλαμανών ένας ιερέας πολύ ενάρετος, ο Πελάγιος, που έτρεφε ξεχωριστή ευλάβεια στην Υπεραγία Θεοτόκο.
   Ο διάβολος όμως τον φθόνησε και του έσπειρε λογισμό απιστίας για τη θεία Κοινωνία. "Πώς είναι δυνατόν", σκεφτόταν, "να γίνονται το ψωμί Σώμα και το κρασί Αίμα Χριστού!".
   Απ' τους λογισμούς αυτούς έπεφτε σε μεγάλη θλίψη, αλλά δεν τολμούσε να συμβουλευθεί κανέναν άνθρωπο. Γι' αυτό πρόστρεξε στην ίδια την Παναγία και την παρακάλεσε να τον πληροφορήσει σχετικά.
   Κάποια μέρα λοιπόν, ενώ λειτουργούσε, όταν έφτασε στο "Εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου...", εξαφανίστηκε από το δισκάριο ο άγιος Άρτος. Ερεύνησε ο Πελάγιος τριγύρω, αλλά δεν Τον βρήκε.
   - Παναγία μου! φώναξε τρομαγμένος, γνωρίζω ότι για την ολιγοπιστία και την αμφιβολία μου με σιχάθηκε ο Χριστός κι έφυγε από μπροστά μου για να μην κοινωνήσω, ο ανάξιος. Εσύ όμως παρακάλεσέ Τον να με συγχωρήσει!
   Βλέπει τότε μπροστά στην αγία τράπεζα την υπερένδοξη Βασίλισσα με το θείο Βρέφος στην αγκαλιά της να του λέει:

Ηχητικό Αγιολόγιο 29 Απριλίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 29 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

29 Απριλίου Συναξαριστής


Μεγάλη Δευτέρα, Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου, Ἀποστόλων, Κερκύρας Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰακισχόλου, Ἰανουαρίου, Εὐφρασίου, Μαμμίνου, Μαρσαλίου, Σατορνίνου καὶ Φαυστιανού, Βιταλίου καὶ Βαλερίας Μαρτύρων, Ζήνωνος Μάρτυρα, Νέωνος Μάρτυρα, Ἀττικοῦ καὶ Κυντιανοὺ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἀγαπίου, Σεκουνδίνου, Τερτούλης, Ἀντωνίας καὶ ἀνωνύμου μετὰ τῶν τέκνων του, Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Βασιλείου Θαυματουργοῦ ἐκ Σερβίας.

 

Μεγάλη Δευτέρα

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε (α) την ανάμνησή του.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξανά πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και φυλάκισε τον Ιωσήφ. Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή.

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος


Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Κατηχητικός λόγος του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου σχετικά με τη σημασία της θυσίας του Ιησού Χριστού, για την ζωή του ανθρώπου.
«Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε, ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν, όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητά του με την υπακοή τους.
Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος. 
Ραπίσθηκε, φτύστηκε και σταυρώθηκε, και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:
«Αν θέλεις, άνθρωπε, να γίνεις Θεός, να κερδίσεις την αιώνια ζωή και να ζήσεις μαζί μου, πράγμα που ο προπάτοράς σου, επειδή το επεδίωξε με κακό τρόπο, δεν το πέτυχε, ταπεινώσου, καθώς ταπεινώθηκα κι εγώ για σένα– απόφυγε την αλαζονεία και την υπερηφάνεια του δαιμονικού φρονήματος, δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα, υπόμεινέ τα μέχρι θανάτου και μην ντραπείς.
Αν όμως εσύ ντραπείς να πάθεις κάτι χάρη των εντολών μου, καθώς εγώ ο Θεός έπαθα για σένα, θα θεωρήσω κι εγώ ντροπή μου το να είσαι μαζί μου κατά την ένδοξη έλευσή μου και θα πω στους αγγέλους μου:
Αυτός κατά την ταπείνωσή μου ντράπηκε να με ομολογήσει και δεν καταδέχθηκε να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει όμοιός μου. Τώρα λοιπόν που απογυμνώθηκε από τη φθαρτή δόξα του Πατέρα μου, θεωρώ ντροπή μου ακόμη και να τον βλέπω. Πετάξτε τον λοιπόν έξω: «αρθήτω ο ασεβής, ίνα μή ίδη τήν δόξαν Κυρίου» (Ησ. 26:10) (διώξτε τον ασεβή για να μη δει τη δόξα του Κυρίου).

Ὁ πατήρ Κυριακός. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος. Μέρος Β'


Ὁ πατήρ Κυριακός. Μέρος Β'
   Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα 

Μόλις ἔλαβα τό γράμμα του, διάβασα στό παρεκκλήσι τῆς κατοικίας μου τή συγχωρητική εὐχή καί τόν σφράγισα ἀπό μακριά μέ τό σημεῖο τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἀτενίζοντας πρός τήν κατεύθυνση πού βρισκόταν.
Θερμή δοξολογία καί εὐχαριστία ἀνέπεμψα στόν πανάγαθο Κύριο, πού φώτισε καί ἕσωσε τό ἀπολωλός.  Τοῦ ἔστειλα  κατόπιν μιά ἐγκάρδια, πατρική ἐπιστολή μαζί μέ τρεῖς φωτογραφίες μου.  Γιά ν’ ἀναπαυθεῖ μάλιστα περισσότερο ἡ ψυχή του, τοῦ ἔστειλα γραπτή τήν ἄφεση.  Καί μετά ἀπό λίγες ἡμέρες πῆρα τήν ἀπάντησή του:
«Σεβασμιώτατε Ἱεράρχα τοῦ Κυρίου καί προφιλέστατε Δέσποτα, πέφτω στά πόδια Σας, ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός καί ἀνάξιος μοναχός Κυριακός, καί ζητῶ τήν πατρική Σας εὐλογία. Ἔλαβα τό γράμμα καί τίς τρεῖς φωτογραφίες, πού ἡ ἀγάπη Σας μου ἔστειλε. Ἡ μιά ἀπ’ αὐτές, ἐκείνη μέ τή χρυσοποίκιλτη ἀρχιερατική στολή, μέ γύρισε σαρανταπέντε χρόνια πίσω.  Τότε, στό Βλαντιβοστόκ, πού παραβρέθηκα στή χειροτονία Σας σέ ἐπίσκοπο. Καί τόσο πολύ γέμισε ἡ ψυχή μου ἀπό χαρά, πού νόμισα πώς δέν θά ἀντέξω.
»Τό γράμμα Σας μοῦ θύμισε πολλά ἀπό τήν παλιά ζωή μου, τῆς ἄγνοιας καί τῆς ἁμαρτίας.  Μοῦ θύμισε ἀκόμα τό ὀρθόδοξο ἱεραποστολικό κέντρο γιά τούς κοριάκους, στή Γιζίγ. Ἦταν τρία σπιτάκια στήν παραλία, ἀνάμεσα στούς λόφους, ὅπου περιθάλπατε τούς λεπρούς.

Ἕνα παλαιό θαῦμα μέ τόν Γέροντά του τόν π. 'Ιωαννίκιο. Μέρος Β'. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.


προσωπικότης τοῦ Ἡγουμένου Ἰωαννικίου
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
Κεφάλαιο δεύτερο. Μέρος Β'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Ο π. 'Ιωαννίκιος εἶχε ἀξιωθῆ καί τοῦ θαυματουργικοῦ χαρίσματος καί ἐνίοτε ἐδίωκε τά ἀκάθαρτα πνεύματα ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Κάποια φορά προσκλήθηκε στήν πόλι Τίργκου Νεάμτς γιά νά κάνη 'Αγιασμό στό σπίτι κάποιας οἰκογενείας.
Μαζί του ἐπῆρε καί τόν  'Αδελφό Κωνσταντῖνο 'Ηλίε. 'Αφοῦ ἐτελείωσαν τήν 'Ακολουθία τοῦ 'Αγιασμοῦ, οἱ Χριστιανοί τούς προσέφεραν ἀπό ἕνα φλυτζάνι καφέ μέ γάλα.
'Ο Γέροντας ὅμως δέν ἔτρωγε τίποτε, ἔξω ἀπό τό Μοναστήρι του. Οἱ Πιστοί τοῦ ἐπρότειναν πάλι νά δοκιμάση καί ὁ 'Ηγούμενος τούς εἶπε: «'Ιδού, εὐλογῶ αὐτό τό φλυτζάνι καί ἄν δέν θέλετε νά ἰδῆτε οὔτε ἕνα σημεῖο, τότε νά δοκιμάσω νά πιῶ».
'Αφοῦ εὐλόγησε τήν κανάτα μέ τό γάλα, ἀμέσως εἶδαν ὅλοις τους ἕνα φίδι νά σείεται μέσα στό γάλα κι ἐτρόμαξαν, λέγοντας: «'Εμεῖς ἐβάλαμε γάλα στήν κανάτα, ἀπό ποῦ ἦλθε αὐτό τό φίδι; Παρακαλοῦμε νά μᾶς συγχωρέσετε». 'Ο Γέροντας τότε τούς εἶπε: «Αὐτό εἶναι τό δαιμόνιο τῆς λαιμαργίας τῆς κοιλίας». Καί, ἀφοῦ εὐλόγησε πάλι τήν κανάτα, τό φίδι ἐξαφανίσθηκε. Κατόπιν ἡ οἰκοδέσποινα ἔχυσε τό γάλα.
 ῎Αλλη φορά, ἕνας 'Αδελφός τῆς Σκήτης ἠθέλησε νά πάη στό Τίργκου Νεάμτς ν' ἀγοράση κάτι γιά τόν ἑαυτό του. 'Αλλά δέν ἐπῆρε εὐλογία ἀπό τόν 'Ηγούμενο. Βαδίζοντας στόν δρόμο, ἑπτά δαίμονες μέ τήν μορφή μοναχῶν, πολύ ἀγρίων στήν ὄψι, τόν συνήντησαν καί τόν ἐκτυποῦσαν μ' ἕνα πύρινο μπαστοῦνι.

Ολόκληρη η ημερίδα «Μεταμοσχεύσεις:Δωρεά ή αφαίρεση ζωής;» (Βίντεο)


Ολόκληρη η ημερίδα «Μεταμοσχεύσεις:Δωρεά ή αφαίρεση ζωής;» (Βίντεο)


Διαβάστε ακόμη τις εισηγήσεις και τα πορίσματα πατώντας  ημερίδα:«Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ή αφαίρεση οργάνων;»

Ἄτεκνη γυναῖκα τεκνοποίησε. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος θαυματουργεῖ. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες


Ἄτεκνη γυναῖκα τεκνοποίησε

Ὁ Κατηχητής τοῦ χωρίου Κισότε Μιχαήλ μοῦ ἀνέφερε τό ἑξῆς περιστατικό πού συνέβη τό 1976.
«Τήν ἐποχή ἐκείνη ἦτο ἱεραπόστλος στό Κολουέζι ὁ νῦν βοηθός Ἐπίσκοπος Ρόδου π. Ἀμφιλόχιος Τσοῦκος. Κάποιος συγχωριανός μας ἐζήτησε νά κατηχηθῆ καί να βαπτισθῆ. Μέχρι τότε εἶχε πολλά παιδιά μέ πολλές γυναῖκες. Θά ἔπρεπε νά διαλέξη μία ἀπ᾿ αὐτές καί τά παιδιά πού ἔκανε μαζί της γιά νά προχωρήσει στό Βάπτισμα.
Ἐκεῖνος ἐδιάλεξε μία, τήν πιό νεώτερη, μέ τήν ὁποία δέν εἶχε ἀκόμη ἀποκτήσει παιδί. Ὅμως ἡ γυναῖκα αὐτή, ἀπό τήν νεότητά της  δέν εἶχε τήν δυνατότητα τεκνογονίας. Βαπτίσθηκαν, λοιπόν, μαζί καί στεφανώθηκαν. Ἀπεδείχθη ὅμως ὅτι ἡ γυναίκα του δέν τεκνοποιοῦσε. Ἦλθαν σέ μένα κι ἐγώ εἶπα τό πρόβλημά τους στόν π. Ἀμφιλόχιο. Ἐκεῖνος εἶπε νά κάνουν νηστεία καί προσευχή καί κάθε πρωΐ νά πίνουν Ἁγιασμό.
Μετά ἀπό λίγο διάστημα ἔμεινε ἔγκυος ἡ γυναῖκα του μέ τίς προσευχές τοῦ π. Ἀμφιλοχίου καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἀπέκτησε πρῶτα ἕνα κορίτσι πού τό ὠνόμασαν Ἀναστασία καί μετά ἕνα ἀγόρι, πού τοῦ ἔδωσαν στό βάπτισμά του τό ὄνομα Ἀμφιλόχιος πρός τιμήν καί τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος θαυματουργεῖ

Περί εκσαρκώσεως του Θεού Λόγον και περί φυλακής του προγράμματος (Εβδομάδα των Βαΐων). Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός


Περί εκσαρκώσεως του Θεού Λόγον και περί φυλακής του προγράμματος (Εβδομάδα των Βαΐων)

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Περισσότερο στον άνθρωπο χρειάζεται η καλή τοποθέτηση των πραγμάτων στις δύσκολες αυτές μέρες πού βρισκόμαστε· με περισσότερη σύνεση να ανταποκριθή, γιατί, όπως ακούσαμε και στην ανάγνωση της τράπεζας «διά το πληθυνθήναι την ανομία», κατά τον λόγο του Κυρίου, «ψυγήσεται η αγάπη των πολλών».
Η αγάπη είναι απόρροια του Θεού, ο όποιος αρέσκεται να καλήται ΑΓΑΠΗ ο ίδιος· «ο Θεός αγάπη έστί». Όταν φεύγει ο Θεός, οι άνθρωποι τότε μακράν της παρουσίας Του δυστυχούν. Απόδειξη ότι σήμερα «διά το πληθυνθήναι την ανομίαν» έψύγη η αγάπη και οι άνθρωποι είναι δυστυχείς. Ποιος τους κάνει δυστυχείς;
Αν έρμηνεύσωμε την ευτυχία βάσει των υλιστικών θεωριών, ότι δηλαδή αυτή βρίσκεται στην πλησμονή των υλικών αγαθών, τότε γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο δυστυχείς, αφού ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία υπήρχαν τόσα πολλά αγαθά, όπως στην σημερινή εποχή;
Ουδέποτε στο παρελθόν ο άνθρωπος επέτυχε την συνάθροιση τόσων υλικών αγαθών όσων στις μέρες μας.
Ουδέποτε μπόρεσε να το κάνη αυτό σε όλη την ροή της ιστορίας του. Και ένώ σήμερα πραγματικά υπάρχουν τόσα πολλά αγαθά και τρόποι πού διατίθενται, έν τούτοις οι άνθρωποι είναι δυστυχέστεροι παρά σ’ όλες τις άλλες εποχές. Άρα, δεν έγκειται η ευτυχία στα υλικά αγαθά για τον έξης λόγο: Επειδή ο άνθρωπος είναι πνευματικό όν, δεν μπορεί η ύλη να τον κάνη ευτυχή, να τον ολοκλήρωση. Αυτό πού του λείπει, σαν πνευματικό όν, είναι η πνευματικότης, η οποία δεν πηγάζει ποτέ από την ύλη.
Ο Θεός Λόγος διά της παρουσίας Του συνεμείχθη μετά του ανθρώπου καί, διά του ανθρώπου, στην υπόλοιπη κτίση και επανέφερε την ισορροπία. Τώρα ο άνθρωπος ανθίσταται και επαναστατεί κατά του Θεού.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ. Ὁμιλία 34η π.Σάββα Ἁγιορείτη


Π. Σάββας 2013-03-28 Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ ΛΔ΄ ΜΕΡΟΣ

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-03-2013 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

 

 Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

hristospanagia3.blogspot.gr


«Γίνεσθε ἕτοιμοι» Ἡ παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων. Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Μανώλη


 «Γίνεσθε ἕτοιμοι»
Ἡ παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων  

Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη

«Γρηγορεῖτε, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (Ματθ. κε´ 13) Αἱ τελευταῖαι ἡμέραι τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου, αἱ μετὰ τὴν θριαμβευτικὴν καὶ βαϊοφόρον εἴσοδον εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ἡμέραι μεγίστου ἐνδιαφέροντος.
Τόσον διότι προσέφερε τὴν ἀνεκτίμητον θυσίαν τῆς ἁγίας του ζωῆς, ὅσον καὶ διότι αἱ ἡμέραι αὐταὶ ἔχουν νὰ παρουσιάσουν πλουσιωτάτην διδασκαλίαν, τὴν ὁποίαν οἱ ἱεροὶ εὐαγγελισταὶ ἀπεθησαύρισαν εἰς τὰ Εὐαγγέλια. Εἰς τὴν διδασκαλίαν αὐτήν, τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ Χριστοῦ, σπουδαιοτάτη θέσιν κατέχει ὁ πε ρὶ τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του καὶ μελλούσης κρίσεως προφητικός του λόγος. Θὰ εἶναι ἡμέρα ἀπροσδόκητος καὶ ξαφνική.
Καὶ διὰ τοῦτο πρέπει οἱ πιστοὶ νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι, προσεκτικοί, ἄγρυπνοι, ἀναμένοντες εἰς κάθε στιγμὴν νὰ παρουσιασθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Διά νὰ ἐντυπωθοῦν ἀνεξάλειπτα εἰς τὴν ψυχήν μας τὰ παραγγέλματά του περὶ προσοχῆς καὶ ἑτοιμασίας, μὲ τὰ καλὰ ἔργα, ἐδίδαξε ὁ Κύριος τρεῖς ὡραιοτάτας παραβολάς, τὴν τοῦ πιστοῦ δούλου, τὴν τῶν δέκα παρθένων καὶ τὴν τῶν ταλάντων.

Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης (+ 1907 - 1977) Μέρος Ε'


Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης  (+ 1907 - 1977)
Μέρος Ε'
  Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

-Ποίους ῾Αγίους, Γέροντα, ἔχετε σέ ἰδιαίτερη εὐλάβεια;
Τόν ῞Αγιον Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Γιατί;
Διότι εἶναι ἐγγυητής τῶν ἁμαρτωλῶν. ῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος εἶναι αὐστηρός, ἐνῶ ὁ ῞Αγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος εἶναι μαλακός καί ἐπιεικής. Κάποιος ἁμαρτωλός, ἐπῆγε στόν ῞Αγιο Χρυσόστομο καί τοῦ ἐζήτησε τήν Θείαν Μετάληψι.
῾Ο ῞Αγιος τοῦ εἶπε: «Ἐγώ θά σέ κοινωνήσω, ἄν πρῶτα μοῦ ὑποσχεθῇς, ὅτι δέν θά ἁμαρτήσῃς πάλι». Καί πράγματι τήν ἄλλη ἡμέρα τόν ἐκοινώνησε. ῞Ομως, ὅλους τούς ῾Αγίους τούς ἔχω σέ εὐλάβεια καί τραβῶ κομποσχοίνι σέ ὅσους ἐνθυμοῦμαι. Στούς Προστάτας τῆς Μονῆς κάνω ὁπωσδήποτε κάθε ἡμέρα δύο κομποσχοίνια.

-῎Εχετε δοκιμάσει φανερούς πειρασμούς ἀπό τόν διάβολο, πάτερ Σωφρόνιε;
-Ναί, πολλούς. ῞Οταν εἶχα ἔλθει ὡς Δόκιμος στήν Μονή, μερικά βράδυα, ὅταν ἐξάπλωνα, ἔβλεπα μπροστά μου ὁλοζώντανη τήν μορφή τῆς Μάννας μου. Μέ κυττοῦσε ἀμίλητη καί μέ σοβαρότητα. Τό εἶπα στόν Γέροντά μου, καί μοῦ εἶπε: «Τό βράδυ, ἄν ξαναέλθῃ, νά μοῦ τό εἰπῇς». Πράγματι ἦλθε. Τό εἶπα στόν Γέροντα. Μοῦ ἐδιάβασε ἐκεῖνος τούς ἐξορκισμούς τοῦ Μ. Βασιλείου, καί ἔκτοτε δέν παρουσιάστηκε.

Ηχητικό Αγιολόγιο 28 Απριλίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 28 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Απριλίου Συναξαριστής


Κυριακὴ τῶν Βαΐων, Τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων, Μέμνονος Θαυματουργοῦ, Αὐξιβίου Β’ Ἐπισκόπου, διήγηση Θαύματος ἐν Καρθαγένῃ, Κυρίλλου Ἐπισκόπου, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Καμαριώτισσας.


Κυριακὴ τῶν Βαΐων

Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Πέντε μέρες προ του Νομικού Πάσχα, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους μαθητές του και του έφεραν ένα ονάριο και αφού κάθισε πάνω του εισερχόταν στη πόλη. Ο λαός μόλις άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς (είχαν μάθει και τα περί αναστάσεως του Λαζάρου) έλαβαν στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και πήγαν να τον προϋπαντήσουν. Άλλοι με τα ρούχα τους, άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δένδρα και τα έστρωναν στο δρόμο όπου διερχόταν ο Κύριος και τον ακολουθούσαν. Ακόμα και τα νήπια τον προϋπάντησαν και όλοι μαζί φώναζαν: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωαν. ιε΄).
Αυτή τη λαμπρή και ένδοξο πανήγυρη της εισόδου στα Ιεροσόλυμα του Κυρίου εορτάζομε αυτή τη Κυριακή.
Σήμαιναν δε τα βάγια, οι κλάδοι των φοινίκων, τη κατά του διαβόλου και του θανάτου νίκη του Χριστού. Το δε Ωσαννά ερμηνεύεται σώσον παρακαλώ. Το δε πωλάριο της όνου και το κάθισμα του Ιησού πάνω του, ζώου ακάθαρτου κατά τον νόμο τους, σήμαινε τη πρώην ακαθαρσία και αγριότητα των εθνών και την μετά από λίγο υποταγή αυτών στο άγιο Ευαγγέλιο.
Η Εκκλησία μας ψάλλει:

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Ὁ Κύριος ἐγγύς καί ἡ καθημερινή εἴσοδός μας στά Ἱεροσόλυμα. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος


Ὁ Κύριος ἐγγύς καί ἡ καθημερινή εἴσοδός μας στά Ἱεροσόλυμα
Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής των Βαίων
(Φιλιππησίους Δ΄ 4-9)

Κυριακή των Βαίων! Η ημέρα που ο Κύριός μας Ιησούς έκανε την θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα. Η ημέρα που συγκινεί τον κάθε πιστό Χριστιανό, διότι αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα των Αχράντων Παθών, αλλά και που συγκλονίζει κάθε Ρωμιό, αφού για το Έθνος μας, η ημέρα αυτή είναι ταυτισμένη με την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου!
Πώς αλήθεια να μη συγκινείται κανείς όταν σκέπτεται ότι οι Έλληνες Ορθόδοξοι πρόγονοί μας, προτίμησαν την έξοδο, παρά το συμβιβασμό, που στην εποχή μας προβάλλεται ως «συνετή λύση», γνωρίζοντας ότι για πολλούς, αυτό θα εσήμαινε τον βέβαιο θάνατο, όπως και έγινε.
Τον θάνατο όμως που οδηγεί στην λύτρωση και στην ζωή. Και πράγματι, όσοι έπεσαν, πέρασαν στην θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία, για να εορτάζουν το αιώνιο Πάσχα με το «ως εσφαγμένον αρνίον»! (Αποκάλ. Ε΄6).
Χρειάζεται άραγε μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, παραπάνω και από την βιολογική ζωή, έχουν θέσει τα ιδανικά της Πίστεως, της Πατρίδος και του ευλογημένου θεσμού της Οικογενείας;
Ναι, όσο κι αν προσπαθούν κάποιες σκοτεινές και υποχθόνιες δυνάμεις να αλλοιώσουν την καρδιά μας και το νου μας, εμείς, προς δόξαν Θεού και προς πείσμα των δαιμόνων, ουδέποτε θα λησμονήσουμε ότι είμαστε απόγονοι ηρώων και μαρτύρων και ταυτοχρόνως, αυτή η συνείδηση θα μας εμπνέει και έως τέλους θα μας κρατεί εν εγρηγόρσει και φυσικά θα μας καθοδηγεί.

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου.Μέρος Ε'. Ρουμάνοι Μοναχοί


Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου
Μοναστήρι Σέκου νομοῦ Νεάμτς (1887-1945). Μέρος Ε'

Ἦτο πολλά χρόνια ἐκκλησιαστικός, δηλαδή διακονητής γιά τήν εὐπρέπεια τῆς ἐκκλησίας. Δέν δεχόταν νά φέρει κάποιος κάτι στήν ἐκκλησία ἤ στό Ἅγιο Βῆμα πού νά ἀντίκειται στήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας μας. Μία φορά ἐμπῆκε στό Ἱερό Βῆμα ἕνας ἱερεύς τῆς μονῆς μας  κρατώντας στά χέρια του ἕνα πασχαλινό τσουρέκι. Ὁ Πατήρ τοῦ εἶπε:
-Πάτερ, ξέρεις ὅτι δέν ἐπιτρέπεται νά φέρουμε τσουρέκια, αὐγά καί τυριά μέσα στό Ἅγιο Βῆμα. Πῶς τό κάνεις αὐτό; Γιά τιμωρία σου, νά κάνεις 200 μετάνοιες. Ἀλλά, ἐπειδή δέν μοῦ ἐπιτρέπεται νά βάζω ἐγώ κανόνα σέ ἱερεῖς, ἄφησε. Θά κάνω ἐγώ ἀντί γιά σένα 500 μετάνοιες». Καί πράγματι τίς ἔκαμε.
-Πάτερ Γερόντιε, πεῖτε μας, πῶς ἔκανε τήν ἐξομολόγησι ὁ Γέροντάς σου;
-Μετά τήν λειτουργία, ἔπαιρνε τό σταυρό του, τό ἐπιτραχήλιο καί τό φαιλόνιό του καί ἐρχόταν στό ἐκκλησάκι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἤ στό ἐξομολογητήριο. Αὐτός ἦτο ὁ Πνευματικός τῆς μονῆς μας. Τότε ἦτο ὁ πιό φημισμένος Πνευματικός στήν Μολδαβία. Δεχόταν τούς πάντες μέ πολλή ἀγάπη. Ἐνίοτε ἐξωμολογοῦσε μέχρι τήν νύκτα καί ἄλλοτε μέχρι τό πρωΐ. Πολλοί χριστιανοί ἤρχοντο γιά ἐξομολόγησι ἀπ᾿ ὅλη τήν Μολδαβία.

Κυριακὴ τῶν Βαΐων. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης


Κυριακὴ τῶν Βαΐων
«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰω. 12,13) 

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη ἑορτή, δεσποτικὴ ἑορτή, ἡ Βαϊοφόρος.
Ὅλος ὁ λαὸς τῶν Ἰεροσολύμων βγῆκαν ἔξω, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦν τὸ Χριστό. Κρατοῦσαν στὰ χέρια τους βάϊα καὶ κλαδιὰ ἐλιᾶς. Ἔστρωναν στὸ δρόμο τὰ ροῦχα τους, νὰ πατήσῃ ὁ Χριστός. Καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ φώναζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…» (Ἰω. 12,13).
Ἔτσι τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἡ πρωτεύουσα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους ὑποδέχθηκε τὸ Χριστό. Ἡ ἱστορία ἀναφέρει πολλὲς ὑποδοχὲς βασιλέων καὶ αὐτοκρατόρων. Ἡ Ἀθήνα, ἡ Ῥώμη, ἡ Κωνσταντινούπολι πολλὲς φορὲς ὑποδέχθηκαν νικητὰς καὶ θριαμβευτὰς ὕστερα ἀπὸ νικηφόρους πολέμους.
Ἀλλ᾿ ὅλες αὐτὲς οἱ ὑποδοχὲς εἶνε πολὺ μικρὲς μπροστὰ σ᾿ αὐτὴ τὴ θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ παμβασιλέως Χριστοῦ στὰ Ἰεροσόλυμα. Οἱ λεπτομέρειες διδάσκουν. Καὶ ἀπὸ τὶς λεπτομέρειες τῆς σημερινῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου θὰ ἤθελα, ἀγαπητοί μου, νὰ προσέξετε μερικές.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο. Κυριακὴ τῶν Βαΐων


Κυριακὴ τῶν Βαΐων
Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική
 Κατά  Ἰωάννην Εὐαγγέλιο Κεφ. ΙΒ´, χωρία 1 ἕως 18

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκεῖναις, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.
Ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.
Λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς;
Εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν.

Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
Ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ὅτι πολλοὶ δι’ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν.
Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Ἐπιστολή πρός Φιλιππησίους δ’ 4 - 9


Πρός Φιλιππησίους δ’ 4 - 9
καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

4 Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. 5 τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. 6 μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν, 7 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
8 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· 9 ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν.

   Ἀπόδοση

Πρός Φιλιππησίους δ’ 4 - 9

4 Χαίρετε πάντοτε με την αγίαν και πλουσίαν χαράν, που δίδει ο Κυριος· πάλιν θα πω· χαίρετε. 5 Η επιείκειά σας, η υποχωρητικότης και ανεξικακίας σας ας γίνη γνωστή και ας διδάξη όλους τους ανθρώπους, πιστούς και απίστους· ο Κυριος είναι κοντά, έρχεται δια να αποδώση στον καθένα κατά τα έργα του.

Περί της αναστάσεως του Λαζάρου. Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός


Περί της αναστάσεως του Λαζάρου

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Θά σας ενθυμίσω ένα ώραίο ρητό του μεγάλου μας πατρός Επιφανίου Επισκόπου Κύπρου, το όποιον έξεφώνησε κάποτε στην άρχή ενός λόγου του. «Προ έξ ήμερων του πάσχα, διά των πέντε αισθήσεων, τον τετραήμερον ο τριήμερος, ταις δυσί τον έναν χαρίζεται».
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο όποιος αποτελείωσε την αποστολή Του και θεράπευσε το πανανθρώπινο τραύμα και σε έξι ημέρες θα παρεδίδετο στα πανάχραντα Του πάθη, όπου θα έσφράγιζε την επιτυχία της σωτηρίας μας, έδειξε, σαν προοίμιο σε μας τους μαθητές Του και γενικά σε όλον τον κόσμο, ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών και ότι Αυτός είναι όντως «η Ανά-στασις και η Ζωή».
Ακριβώς πριν από τα συνταρακτικά τούτα γεγονότα, της αναστάσεως δηλαδή του Κυρίου, προηγήθηκεν κατά έξι μέρες η ανάσταση του Λαζάρου, ο όποιος, όπως ξέρετε, ήταν φίλος του Χριστού. Και ο Σίμων ο λεπρός, ο Φαρισαίος, ο πατέρας του Λαζάρου, επειδή ήταν πιστός, αρεσκόταν ο Κύριος να συχνάζη στην οικία του και να έχη φιλικές σχέσεις με αυτήν την οικογένεια.
Άνέστησε φυσικά τον Λάζαρο, όχι τόσο για να δείξη την δύναμη της θεοπρεπούς Του μεγαλωσύνης, άλλωστε το είχε κάνει και ενωρίτερα αυτό σε άλλες περιπτώσεις, αλλά για να δείξη ότι πλησιάζει το προοίμιο της συντριβής του θανάτου και της γενικής αναστάσεως της ανθρωπινής φύσεως και της αποκαταστάσεως συμπάσης της κτίσεως «της ύποταγείσης εις την φθοράν» έξ αιτίας της πτώσεως του ανθρώπου.

Κάλαντα Λαζάρου, παιδικός χορός Σχολείου Ψαλτικής





sholeionpsaltikis.gr

Ὁ ἀνύπαρκτος ἀνθρωπισμός τοῦ ἀθεϊσμοῦ


Ὁ ἀνύπαρκτος ἀνθρωπισμός τοῦ ἀθεϊσμοῦ

ΟΙ ΟΡΟΙ ἀθεϊσμὸς καὶ ἀνθρωπισμὸς εἶναι δύο ἔννοιες ἀπόλυτα ἀσυμβίβαστες, ἔστω καὶ ἂν θέλουν οἱ ἀθεϊστὲς νὰ παρουσιάζονται ὡς ἀνθρωπιστές. Ἡ ἱστορία βοᾶ γιὰ τὰ πολυπληθέστερα καὶ φρικτότερα ἐγκλήματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν διαπράξει ἀθεϊστές, (γαλλικὴ ἐπανάσταση, μαρξιστικὰ καθεστῶτα, κ.λπ.). Γιὰ νὰ καταλάβετε πόσο ἀπάνθρωποι καὶ μισάνθρωποι εἶναι οἱ ἀθεϊστὲς παραθέτουμε μία εἴδηση, ἡ ὁποία ἔχει τὴ σημασία της.
Ὁ γνωστὸς ἄγγλος βιολόγος Richard Dawkins, ὁ ἡγέτης τοῦ λεγομένου «νεοαθεϊσμοῦ» καὶ συγγραφέας τοῦ κατάπτυστου βιβλίου «Ἡ περὶ Θεοῦ αὐταπάτη», ἰδοὺ πῶς χαρακτήρισε τὸ ἀνθρώπινο ἔμβρυο: «Ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἔννοιες τοῦ "ἀνθρώπου" ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν ἠθική τῆς ἄμβλωσης, κάθε ἔμβρυο εἶναι λιγότερο ἀνθρώπινο ἀπὸ ὅ,τι εἶναι ἕνα ἐνήλικο γουρούνι»!

Ἡ Παναγία τῆς Λουένας θεραπεύει σχιζοφρενῆ. "Φέρε τό παιδί σου στήν Παναγία τῆς Λουένας...". Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες


Ἡ Παναγία τῆς Λουένας θεραπεύει σχιζοφρενῆ

3. Τόν μῆνα Μάρτιο τοῦ 2002 ἔγινε ἕνα ἄλλο θαῦμα τῆς Παναγίας μας. Κάποιος Χριστιανός μας, ὀνόματι Γεώργιος, πού ἐργάζεται σάν διευθυντής σέ συνεργεῖο αὐτοκινήτων τῆς ἑταιρείας Τζεκαμίν, εἶχε τό κορίτσι του ἄρρωστο ἀπό σχιζοφρένεια. Τό ἐπήγαινε στούς γιατρούς, ἀλλά δέν ἔβλεπε θεραπεία.
Κάποια ἡμέρα ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας μας, Λουκᾶς τ᾿ ὄνομά του, τοῦ εἶπε: «Τό παιδί σου δέν γίνεται καλά μέ γιατρούς παρά μόνο ἄν τό φέρεις νά  προσκυνήσει τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας».
Πράγματι, ἐκείνη τήν Κυριακή ἔφερε τό παιδί του στήν ἐκκλησία, φρουρούμενο ἀπό δύο ἀδέλφια της. Τήν ἐπῆγαν καί προσκύνησε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ τέμπλου καί ἀμέσως θεραπεύθηκε. Ἡ χαρά ὅλων δέν περιγραφόταν. Ἡ πίστις τους γιγαντώθηκε καί παντοῦ ἀκουγόταν τό νικητήριο μήνυμα: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».
Μετά ἀπό  κατήχησι 6 μηνῶν τό κορίτσι βαπτίσθηκε καί πῆρε τό ὄνομα Μαρία-Παντελίνα.

"Φέρε τό παιδί σου στήν Παναγία τῆς Λουένας..."

4. Παρόμοιο θαῦμα ἔζησε ὁ ὀρθόδοξος Χριστιανικός κόσμος τῆς Λουένας μέ τήν θεραπεία ἑνός ἄλλου παιδιοῦ σχιζοφρενοῦς. Ὁ πατέρας του, εἶναι διευθυντής Ἀστυνομίας τῆς Λουένας. Ἔτρεξε παντοῦ. Σπατάλησε τά λίγα χρήματά του πού εἶχε. Ὅλοι τοῦ ὑπόσχοντο, ἀλλά ἡ θεραπεία δέν εἶχε ἔλθει.

Ηχητικό Αγιολόγιο 27 Απριλίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 27 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου